خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر بررسی تاثیر قصه گویی دیالوگی بر مهارت‌های ارتباطی و عزت نفس کودکان دارای افت عملکرد تحصیلی شهر تهران در سال تحصیلی 96-1395 بود. روش: جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کلیه‌ی دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در شهر تهران بود که 30 دانش آموز بصورت نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایشی(15نفر) و کنترل(15نفر) گمارده شدند. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. مداخلات قصه درمانی به روش دیالوگی به مدت 12 جلسه 50 دقیقه‌ای طی 2 جلسه در هفته روی کودکان گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورد استفاده درجه بندی مهارت‌های اجتماعی مخصوص کودکان دبستانی و آزمون عزت نفس کوپر اسمیت بود. داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس (Mancova) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: تحلیل دادهای پژوهش نشان داد که قصه درمانی منجر به افزایش معنادار عملکرد در سازه‌های عزت نفس و مهارت‌های ارتباطی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردیده است. این روش درمان به ترتیب 45 و 59 درصد واریانس تغییرات را تبیین می‌نماید(05/0>(P. نتیجه گیری˸ مداخله قصه درمانی به روش دیالوگی توانست عملکرد گروه ازمایشی را در سازه‌های عزت نفس و مهارت‌های ارتباطی ارتقا دهد
Aim˸ The purpose of this study was to investigate the
effect of dialect storytelling on communication skills and
self-esteem in children with academic achievement
decline in Tehran, 2016-17.method˸ The statistical
population of the study consisted of all students with poor
academic performance in Tehran during the academic year
of 2016-17. 30 students were selected by multistage
random cluster sampling and randomly assigned to two
experimental groups (15 subjects) and control (n= 15).
They were The research method was pretest-posttest with
control group. Interventions of speech therapy were
conducted on dialysis sessions for 12 sessions of 50
minutes in 2 sessions per week in the experimental group.
The tool was used to classify social skills for primary
school children and to test Cooper Smith's self-esteem
test. Data were analyzed using Mannova's covariance
analysis. Results˸ Data analysis showed that the
storytelling resulted in a significant increase in
performance in self-esteem and communication skills of
the experimental group compared to the control group in
the post-test phase. This treatment method explained 45
and 59 percent of variation variance(P<0/05).
Conclusion˸ Dialogic storytelling intervention improved
the performance of the experimental group in the
constructs of self-esteem and communication skills.
(
, 
, 
)
