خلاصة:
هدف این پژوهش، بررسی رابطة خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق با معنا در زندگی با میانجیگری ارزشهای اجتماعی در نوجوانان دختر از طریق الگوسازی معادلات ساختاری بود. این مطالعه از نوع همبستگی با استفاده از مدلیابی علی و جامعة آماری دانشآموزان دختر سال سوم دورة دبیرستان به تعداد 4476 نفر بودند. نمونة آماری 200 نفر بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری شامل پرسشنامة خود کارآمدی عمومی (Sherer & Maddux,1982) مقیاس تعلق و عشق، مقیاس ارزشهای اجتماعی و پرسشنامه معنا در زندگی (Steger et al,2006) بود. دادهها با رویکرد مدلسازی معادله ساختاری بررسی شد. یافتهها بیانگر معناداری رابطة مستقیم متغیرهای خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق و ارزشهای اجتماعی با متغیر معنا در زندگی بود (05/0>p). همچنین رابطة غیرمستقیم متغیر خودکارآمدی و تعلق و عشق با متغیر معنا در زندگی درصورتیکه متغیر ارزشهای اجتماعی میانجی باشد، معنادار است (05/0>p).
The purpose of this study was to investigate the relationship between general self-efficacy, belonging and love with meaning in life by mediating of social values in girls adolescent through structural equations modelling. This is a correlation study using causal modeling. The statistical population of the study was 4476 students in the third year of high school. A sample of 200 people was selected through multistage cluster random sampling.. Measurement tools included a Self-Efficacy Questionnaire (Sherer and Maddox, 1982), Belonging and Love Scale, Social Values Scale, and Meaning in Life Questionnaire (Steger et al, 2006). Data were analyzed using structural equation modeling approach.. The findings indicated that the direct relationship of the variables of general self-efficacy, belonging, love and social values on the meaning variable in life was significant (P<0.05). Also, the indirect relationship of self-efficacy variable and belonging and love on a meaning in life is significant if the variable of social values is mediator (P<0.05).
ملخص الجهاز:
چکیده هدف این پژوهش، بررسی رابطة خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق با معنا در زندگی با میانجیگری ارزشهای اجتماعی در نوجوانان دختر از طریق الگوسازی معادلات ساختاری بود.
معنا در زندگی، خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق، ارزشهای اجتماعی The Relationship between General Self-Efficacy, Belonging and Love and Meaning in Life through the Mediating of Social Values among Secondary school Girls Omid Ali Bapiri Ph. D student Psychology University of Isfahan, Isfahan, Iran.
با توجه به مبانی نظری موجود که به آنها پرداخته شد، فرضیات این پژوهش بهصورت زیر مطرح میشوند؛ فرضیة اول: مدل مفروض دربارة رابطة خودکارآمدی عمومی، تعلق و عشق و معنا در زندگی با میانجیگری ارزشهای اجتماعی با دادههای حاصل از نمونه منطبق است.
ابزار سنجش پرسشنامة معنای زندگی (Meaning in Life Questionnaire): مقیاس معنای زندگی توسط استجر، فریزر، اویشی و کالر (Steger, Frazier,Oishi & Kaler,2006) بهمنظور ارزیابی وجود معنا و تلاش برای یافتن معنا ارائه شده و اعتبار و پایایی و ساختار عاملی آن در پژوهشهای مختلف با نمونههای متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است.
بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که متغیر میانجی انتقالدهنده کلیه اثرات متغیرهای مستقل نبوده و تنها بخشی از اثرات این متغیرها را منتقل میکند بنابراین فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر رابطه متغیرهای خودکارآمدی و تعلق و عشق بر معنا در زندگی با میانجیگری ارزشهای اجتماعی مورد تأیید است.
بحث و نتیجهگیری این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجیگری ارزشهای اجتماعی در رابطه بین خودکارآمدی و تعلق و عشق با معنا در زندگی انجام گرفت.