خلاصة:
اتحاد امنیتی دوجانبه ژاپن و آمریکا که پس از پایان جنگ جهانی دوم شکل گرفت، در عصر جنگ سرد، در رویارویی دو دولت با فشارهای ژئوپولیتیکی شوروی و متحدین منطقهایاش در حوزه پاسیفیک نقشی حیاتی بازی کرد. این اتحاد مولفهای مهم از نظم منطقهای تحت رهبری آمریکا در پاسیفیک بوده است. پس از پایان جنگ سرد، رشد اقتصادی و نظامی چین، به مثابه قویترین محرک تأثیرگذار بر منافع امنیتی مشترک دو دولت در حوزه شرقی پاسیفیک به نگرانی اصلی مشترک دو دولت تبدیل شده است. در سالهای اخیر مواضع سرسختانهتر چین در مناقشات دریای شرقی، که با رشد چشمگیر اقتصادی و قابلیتهای فزاینده نظامیاش حمایت میشود، بر شدت نگرانیهای منطقهای از نیات و مقاصد پکن افزوده و بر پیوندهای امنیتی دولتها در منطقه اثر گذاشته است. این مقاله از چشمانداز نظریه موازنه تهدید به تبیین تأثیر روند مدرنیزاسیون نظامی چین، که خود نشأتگرفته از رشد اقتصادیاش میباشد، بر اتحاد ژاپن و آمریکا پرداخته است. در این راستا، شکلگیری و تداوم این اتحاد بررسی شده و سپس روند مدرنیزاسیون نظامی چین به مثابه متغیّرِ مستقل تجزیه و تحلیل شده و سپس پیامدهای آن برای منافع مشترک ژاپن و آمریکا در حوزه شرق پاسیفیک بررسی و واکنش مشترک دو دولت در شکل بازبینی و گسترش اتحاد دفاعی دوجانبهشان مورد بررسی قرار گرفته است.
The U.S.-Japan security alliance, which formed after t he II world war, has played a vital role in confronting the Soviet Union and the pressure from its geopolitical allies in the region. This partnership is considered as o ne of the most important military relationships and an a nchor of the U.S. security position in Asia. Chinas e conomic and military rise has been at the center of alliance concerns since the end of the Cold War. In recent years, china assertiveness has been growing in the East China Sea, which supported by its growing military and economic modernizations, have prompted w orries about its regional ambitions. This paper reviews the analyses of Chinas economic and military m odernization trends and subsequently examines the impact of these trends on the expansion of US-Japan alliances in recent years.