خلاصة:
نوجوانی مرحله گذار رشد فیزیکی و روانی انسان است که میان کودکی و جوانی روی میدهد. این گذارء تغییرات زیستی.
اجتماعی و روانشناختی را در بر میگیردء هر چند در این میان تنها تغییرات زیستی و روانشناختی را بهآسانی میتوان
اندازهگیری کرد. آزاینرو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود افشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله میباشد.
روش این پژوهش همبستگی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری این پژوهش دختران نوجوان ۱۸ ساله در موسسات کنکور
شهرستان دزفول هستندء همچنین نمونه آماری این تحقیق مشتمل بر ۵۰ نفر از این دختران نوجوان میباشند که برای
انتخاب آنها از روش نمونهگیری تصادفی استفاده شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده شامل پرسشنامه پرخاشگری
AGQ و پرسشنامه محقق ساختهی خود افشایی هیجانی. مقدار آزمون همبستگی پیرسون (r-۰/۱۳۴ و ۰/۳۵ -P) بین
خودافشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله شهرستان دزفول در سطح ۰/۰۵ معنادار نمیباشد. لذا فرض صفر رد
نمیشود. آزمون معنادار نمیباشد و وجود هیچگونه رابطهای را نمیپذیریم. یعنی فرضیه پژوهش (بین خودافشایی هیجانی با
پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله رابطه معنیداری وجود دارد) تایید نمیشود. با توجه به نتایج حاصل, باید اذعان نمود با وجود
موژّلفههای متناقض در خودافشایی هیجانیء این متغیر به طور کلی نمیتواند تااثیر مثبت یکنواختی بر افزایش خشونت و
پرخاشگری در دختران نوجوان داشته باشد.
Adolescence is the transitional phase of human physical and mental development that occurs between childhood
and youth. This transition involves biological, social and psychological changes. However, only the biological
and psychological changes can easily be measured. Therefore, the purpose of this study was to investigate the
relationship between emotional self-esteem and aggression in 18-year- old girls. The method of this research is
correlation of survey type. The statistical population of this research is 18- year- old teenage girls in Dezful
Institutions of the exam. The sample includes 50 of these adolescent girls. Random sampling was used to select
them. The research including (AGQ) aggression questionnaire and emotional self-esteem researcher
questionnaire. Pearson correlation test (p=0. 35, r=0. 134) between emotional self-esteem and aggression in girls
aged 18 years in Dezful city is not significant at 0. 05 level. Therefore, the zero assumption is not rejected; the
test is not meaningful and we do not accept the existence of any relationship. That is, the research hypothesis is
not confirmed. Regarding the results, it should be acknowledged that, despite the contradictory components of
emotional self-esteem, this variable cannot generally have a positive, uniform effect on the increase in violence
and aggression in adolescent girls.
ملخص الجهاز:
لذا نخست نگاهی گذرا بر پژوهش های انجام شده در حوزه خودافشایی هیجانی و پرخاشگری افکنده سپس نظر به خلأ موجود و با هدف بررسی رابطه خود افشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران نوجوان 18 ساله، فرضیه ای را که به دنبال اثبات آنیم (بین خود افشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران 18 ساله رابطه معناداری وجود دارد) به قرار ذیل پیگیری می نماییم.
بدین منظور طی پژوهش توصیفی همبستگی 150 دانشجو که شامل 71 دختر و 79 پسر با استفاده از نمونه گیری در دسترس از بین کلیه دانشجویان دانشگاه های شیراز و همدان انتخاب شدند که نتایج این پژوهش نشان داد بین گرایش به اعتیاد با میزان بحران پرخاشگری و سبکهای دفاعی رشد نایافته همبستگی مثبت معنا دار وجود دارد همچنین بین دختران و پسران از نظر میزان گرایش به مصرف مواد تفاوت معنادار وجود داشت بطوریکه پسران بیشتر به مصرف مواد گرایش داشتند.
روش مورد استفاده در پژوهش مورد نظر همبستگی و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دختر مشغول به تحصیل سال 89-1388دوره کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی به تعداد 4200 نفر بودند که از میان آنها 213 نفر از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه مکانیزم های دفاعی باند و همکاران و نسخه شماره 2 پرسشنامه بروز خشم زمینه ای خصلتی اسپیلبرگر را تکمیل کردند.
و میتوان از آزمون های پارامتری مانند همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین خودافشایی هیجانی و پرخاشگری در دختران 18 ساله استفاده نمود.
فرضیه ای که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت، عبارت است از: بین خود افشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران 18 ساله رابطه معنا داری وجود دارد، ضریب همبستگی (134/0=r) حساب شده است.