پیش‌بینی مهارت‌های ارتباطی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی و خودپنداره مقالة

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی مهارت‌های ارتباطی بر اساس ویژگی‌های شخصیتی و خودپنداره در دختران دانشجو انجام شد. پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل دختران دانشجو مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در نیمسال دوم 97 - 1396 به تعداد 1357 نفر بود. 240 نفر به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های مهارت‌های ارتباطی (Queendam, 2004)، ویژگی‌های شخصیتی فرم کوتاه (NEO, 1992) و خودپنداره (Beck, 1990) بود. نتایج حاصل از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیــری سلسلـه‌مراتبــی نشان داد خودپنــداره 4/21درصد (01/0p <) واریانس مهارت‌های ارتباطی را پیش‌بینی می‌کند. روان‌رنجـورخویـی رابطـه منفــی و معنــادار (05/0p <، 171/0β=-) و برون‌گرایی (01/0p <، 195/0β=)، با کمـی اغمـاض گشودگـی (069/0p=، 104/0β=) و باوجـدان بودن (05/0p <، 164/0β=) رابطۀ مثبت و معنادار با مهارت‌های ارتباطی دارند. بین ویژگی توافـق‌پذیری و مهارت‌های ارتباطی رابطۀ معنی‌داری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد خودپنـداره به همراه ویژگی‌های شخصیتـی می‌توانند 5/33درصد از واریانس مهارت‌های ارتباطی را تبیین کنند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت ویژگی‌های شخصیتی و خودپنداره ازجمله عوامل موثر در پیش‌بینی مهارت‌های ارتباطی دانشجویان به شمار می‌روند.

This study aimed to predict communicational skills based on personality characteristics and self-concept in female students. The research was correlational. The study population consisted of 1357 postgraduate female students in Islamic Azad University of Rouden during the second semester of 1396-97. A sample of 240 people was selected by multistage random sampling.The instrument used were Queendam's communicational skills test (2004), Neo personality inventory Short form (1992) and Beck self-concept test(1990). The results of Pearson correlation and hierarchical multivariate regression showed that self-concept predicts 21.4% of variance communicational skills (P<0.01). Neuroticism had a negative and significant relationship (p <0.05, β= - 0.171) and extroversion (p<0.01, β= 0.195), with a slight dissatisfaction with openness (p= 0.069, β=0.104) and being conscientiousness (p<0.05, β= 0.164) had a positive and significant relationship with communicational skills. There was no significant relationship between agreeableness and communication skills. Also,the results showed that self-concept with personality characteristics can explain 33.5% of the variance of communication skills. so, it could be concluded that personality traits and self-concept are effective factors in prediction of students' communicational skills.

نتایج حاصل از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیــری سلسلـه‌مراتبــی نشان داد خودپنــداره 4/21درصد (01/0p واژه‌های کلیدی: مهارت‌های ارتباطی، ویژگی‌های شخصیتی، خودپنداره The prediction of communicational skills based on personality traits and self-concept in female students Elham Rahmatzadeh. Department of Counseling, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran Abstract This study aimed to predict communicational skills based on personality characteristics and self-concept in female students. ارتباط ساختار انگیزشی مهمی است زیرا زمانی که روابط میان فردی افراد از نیاز آنها به ارتباط حمایت می‌کند، بهتر عمل نموده و کمتر دچار مشکلات روان‌شناختی می‌شوند (Shamaeizadeh & Yousefi, 2018)؛ بنابراین مهارت‌های ارتباطی به رفتارهایی اطلاق می‌شود که به افراد کمک می‌کند تا به‌طور صحیح احساسات و نیازهای خود را بیان کنند و به اهداف بین فردی دست یابند (Sahebdel &Asadi, 2016). پژوهش‌های غایب‌زاده، نریمان‌زاده، یوسفی و بیضایی (Ghayebzadeh, Narimanzadeh,Yosefi, Beizae,2015)، سبزی (Sabzi, 2012) و مرتضوی، کیانی، مهدی‌پور و ازمشا (Mortazavi, Kiani, Mehdipour & Azmasha, 2011)، مؤید همین امر هستند؛ چراکه نتایج این پژوهش‌ها نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی و مهارت‌های ارتباطی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. از این‌رو، پژوهش حاضر در پی این هدف است که مهارت‌های ارتباطی را بر اساس ویژگی‌های شخصیتی و خودپنداره پیش‌بینی کند. پرسشنامۀ مهارت‌های ارتباطی (Communication Skills Test) کوئین دام (Queendom) (2004): این آزمون دارای 34 گویه توسط کوئین دام برای سنجش مهارت‌های ارتباطی در بزرگسالان ابداع شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده‌های پژوهش (جدول 2) در بررسی فرضیۀ اول نشان داد که خودپنداره می‌تواند به‌صورت مثبت و معنادار 4/21درصد از واریانس مهارت‌های ارتباطی را پیش‌بینی کند.