خلاصة:
شهرها به عنوان مراکز سکونتی دارای کالبد و کارکردهای متفاوتی هستند. با روز افزون شدن جمعیت شهرنشینی دیگر شهرها به تنهایی نتوانستهاند تمامی نیازهای خود را حل کنند بلکه نیاز به مدیریت درست و بخردانه لازمه توسعه شهرها میباشد. از مسائل و موضوعات مهمی که در حوزه مطالعات شهری و برنامهریزی شهری در سطح جهانی مطرح شده است بحث مربوط به رابطه حقوق شهروندی و مدیریت شهری است. البته در این بین آگاهی مردم از حقوق و قوانین شهری و همچنین مشارکت شهروندان در حیطه اداره امور شهر خود به عنوان حقی که هر شهروند دارد، میتواند به توسعه مدیریت شهری تاثیر زیادی بگذارد. هدف از این مقاله بررسی مشارکت شهروندان از حیطه حقوق شهر و شهروندان میباشد که با استفاده از روش توصیفی کتابخانهای انجام شده است. حقوق شهری، شهروندان، در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی سعی شده است به اهمیت و جایگاه حقوق شهروندی پرداخته و حقوق شهروندی را در قانون اساسی تحلیل نمائیم و از دگر سوضمن تحلیل و تشریح مفهوم، پیشینه و خاستگاه شهروندی جایگاه آن در قوانین و مقررات شهری واکاری شود. نتایج پژوهش نشان میدهد اهمیت حقوق شهری را باید در تدوین قواعد و مقررات راجع به برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری و تاثیرات مثبت ناشی از قانونمند کردن زندگی شهری و سایر پیامدهای دگرگون کننده در برنامه ریزی و مدیریت شهری جستجو کرد. از این رو قانونمند کردن این روند کمک شایانی را به مدیریت شهری و شهروندان و مشارکت در تصمیم گیریها مینماید لیکن آنچه اکنون به عنوان قانون شهرداری پیش روست، محتاج به روز رسانی و کارآمدی بیشتر است.
ملخص الجهاز:
برای تشکیل این ماتریس، بایستی نمرات حاصل از ماتریسهای ارزیابی عوامل داخلی و خارجی را در ابعاد افقی و عمودی این ماتریس قرار داد تا جایگاه وضعیت محدوده مورد مطالعه مشخص گردد و بتوان راهبردهای مناسبی را جهت ساماندهی این میادین اتخاذ نمود.
تحلیل همزمان ماتریس عوامل داخلی و خارجی (IE) لزوم راهبرد تهاجمی (SO) را برای توسعه راهبردی محدوده بافت تاریخی پیشنهاد نمود.
از این رو پژوهش حاضر به سوی شناسایی عوامل داخلی و خارجی موثر بر توسعه بافت تاریخی شهر یزد و ارائه اهبردهای برتر در این مسیر گام برداشت است.
نتایج این مطالعه پس از شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت وتهدید از طریق مصاحبهها و مطالعات صورت گرفته پیرامون موضع وموضوع مورد مطالعه، نشانگر آن است که راهبردهای تهاجمی (حداکثر- حداکثر)، که یک راهبرد کنشگر است، به عنوان استراتژی برتر در این مسیر توسعه میباشد.