خلاصة:
تشبیه نخستین و رساترین صنعت در عرصه صور خیال است که شاعر با بهره گیری از آن بین عالم ذهن و جهان محسوسات پل میزند و مخاطب شعر را در عین آگاه کردن از ما فی الضمیر خود دچار اعجاب و شگفتی کرده و برخوردار از التذاذ ادبی میکند. در میان ارکان تشبیه توجه اکثر صاحبنظران بیشتر معطوف به اهمیت ماهیت و ذکر یا حذف وجه شبه و بعد از آن ناظر به ذکر یا حذف ادات تشبیه بوده است و دو رکن دیگر یعنی مشبه و مشبهبه اغلب در این میان عناصری کلیشهای تلقی شدهاند؛ اما باید توجه داشت که رکن مشبه به نیز درکنار ارکان یاد شده دارای اهمیت والایی است؛ چرا که در واقع مشبه به است که هدف غایی تشییه را برآورده میکند و ویژگیهای مشترک آن با مشبه است که تعیین کنندهی ارزش زیباییشناسانۀ تشبیه است. در تحقیق حاضر با عنایت به این مهم، عنصر مشبهبه در قصاید دو شاعر برجسته سبک عراقی مورد دقت نظر قرار گرفته و با تقسیمبندی محتوایی مواردی که شاعر به عنوان مشبهبه از آنها بهره جسته؛ ویژگیهای دنیای عینی شاعر تصویر و تجسم شده است. با بهرهگیری از این تقسیمبندی که شامل مواردی چون: طبیعت بیجان، گیاهان و جانوران، است؛ میتوان دریافت که هریک از دو سخنور مورد مطالعه در سخنآفرینیهای خود بیشتر به محاکات کدامیک از اجزا طبیعت پیرامون پرداختهاند و این گرایش چه تاثیری در انسجام و زیبایی شناسی کلام ایشان داشته است.
ملخص الجهاز:
در اشعار خاقاني وانوري به كرات از حيوانات و اندام آنها به منزلۀ مشبه به استفاده شده است: الف- خاقانی صبح برآمد زکوه چون مه نخشب ز چاه, ماه برآمد بــــصبح چون دم ماهی زآب (خاقانی،1368: 41) میغ چو پشت پلنگ کرد هوا را بصـبح, ماه چو شاخ گوزن روی نمود از حجاب (خاقانی،1368: 45) هـــوا پـــشت سنـــجاب بلغار گردد, شــــمر ســینۀ باز خـــزران نمــاید (خاقانی،1368: 130) ب- انوری چــــشم نياز پيـــش کــف تو چنان بود, گويي که چشــم افعي پيش زمردست (انوری،1364: 56) خط تو بر خد تو چو بر شـــير پـاي مور, زلف تو بر رخ تو چو بر مي پر غراب (انوری،1364: 77) سپهر اگر بدل خویش صورتی سازد برش, چو صورت اسبی بود که بر دیباست (انوری،1364: 44) این عجب نیست بسی کز اثر لاله و خوید, گفتی آهو بره مینا سم و بیجاده لبست (انوری،1364: 49) طبيعت بيجان طبیعت بيجان از آغاز تا امروز همواره یكی از خاستگاهها و سرچشمههای هنر از جمله شاعري بوده است، چنانكه براي مثال در هنر نقاشی، به تصوير كشيدن اشيا بيجان طبيعت از مهمترين گونههاي اين هنر محسوب ميشود.