خلاصة:

شکسپیر در طلایی ترین دوره سیاسی و آرام ترین برهه اجتماعی تاریخ انگلستان، که با کمترین تنش نظامی نسبت به دوره های قبل سپری می شد، به امر جنگ و صلح می پردازد، زیرا در نیم قرن حکومت الیزابت بدون هیچ لشکرکشی به سایر کشورها و تنها با دفاع در برابر زیاده خواهی اسپانیا، هیچ جنگی و ویرانی ببار نیامده بود. در اینجا نیز تخیل خلاقانه شاعر نقشی را به تصویر می کشد که خود ندیده و صدایی را به گوش مخاطبان می رساند که خود نشنیده بود. زشت نمایی جنگ در تراژدی و برجسته کردن صلح در کمدی های شکسپیر و از سوی دیگر پند و اندرز حکیمانه سعدی به حاکمان دوران خود موضوعی است که این مقاله به دنبال پردازش آن است. منش ادبی شکسپیر بیشتر به سبک و سیاق ادیبان شرقی مانند سعدی شیرازی شبیه تر است که این مقاله سعی در بررسی شباهت های سبک این دو شاعر نامی شرق و غرب دارد. سعدی از راه هشدار وپند و اندرز شاهان را از خودکامگی، جنگ و ستم برحذر می دارد. الیزابت با یاری ادیبانی مانند شکسپیر تلاش زیادی کرد تا جنگ را تقبیح و صلح و آرامش را تمجید کند. شعار "می بینم وچیزی نمی گویم"مبتنی بر صبر وخویشتنداری بود که ملکه انگلیس بدان اعتقاد داشت و بر این اساس قصد داشت در کشورداری شکیبایی کند و از گسترش خشونت پیشگیری نماید. شکسپیر ادیب، همگام با سیاستمداران صلح دوست زمان خود بر غلاف کردن شمشیر، درباره زشتی عواقب مخرب جنگ قلم فرسایی می کند.

ملخص الجهاز:

در مقابل ، شکسپير در طلايي ترين دوره سياسي و آرام ترين برهه اجتماعي تاريخ انگلستان ، که با کمترين تنش نظامي نسبت به دوره هاي قبل سپري مي شد، به امر جنگ و صلح مي پردازد، زيرا در نيم قرن حکومت اليزابت بدون هيچ لشکرکشي به ساير کشورها و تنها با دفاع در برابر زياده خواهي اسپانيا، هيچ جنگي و ويراني ببار نيامده بود. "(آزادي، ١٣٧٣ :١٩) سعدي با استفاده از روش پند و اندرز ، حاکمان و فرمانروايان را نصيحت ميکند و آنان را ضمن دعوت به حق از تکبر و خود خواهي و طغيان بر حذر مي دارد: به درگاه فرمانده ذوالجلال چو درويش پيش توانگر بنال چو طاعت کني لبس شاهي مپوش چو درويش مخلص برآور خروش (سعدي، بي تا : ١٢) بررسي پيامدهاي جنگ وصلح در آثار شکسپير نشان دهنده اين است که او به مسائل و مشکلات زمان خود اشراف کامل داشت . " پندي اگر بشنوي اي پادشاه در همه عالم به از اين پند نيست جز به خردمند مفرما عمل گرچه عمل کار خردمند نيست ( سعدي شيرازي، بي تا: ٢٠٦) زماني که جنگ هاي خانمانسوز، توان ايران را سلب کرده بود و ايرانيان بار مصيبت مغولان ايلخاني و تيموري را به دوش مي کشيدند، باز بالاترين و مهمترين دانش و فرهنگ را به جهان عرضه مي کردند و نه تنها هويت خود را حفظ کردند، بلکه به حراست از مليت خود نيز همت گماشتند و بخش عمده اي از اين را مديون تاريخ نگاران با تدبير و مهاجم ستيز بوده اند.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول

شاعران اندرزگوی حاکمان در غرب و شرق بررسی مقایسه ای دیدگاههای سعدی و شکسپیر در خصوص صلح و جنگ مقالة