خواجه شمس الدین محمد حافظ الأدب والفن

"حافظ بعد از بیت مطلع که ممدوح خود را با القاب و عناوین نام‌ برده مخاطب خود و موضوع غزل را زیرکانه به گونه‌یی تغییر داده تا ممدوح او،شاه یحیی مظفری و اطرافیانش نتوانند تشخیص دهند که‌ روی سخن شاعر در سه بیت بعد با خداوند است و نه با شاه یحیی. (نوروزنامه،منسوب به خیام،ص 9) 2- پدید آورد نیک و بد،خوب و زشت‌ روان داد و تن کرد و روزی نوشت گرشاسب‌نامه،ص 1 3- خالق نوع و جنس بی‌سببی‌ رازق جن و انس بی‌طلبی مثنوی‌های حکیم سنایی،ص 83 4- خداوند نام و خداوند جای‌ خداوند روزی ده رهنمای آغاز شاهنامه منابع و ماخذ 1-دیوان حافظ،به تصحیح دکتر پرویز ناتل خانلری،دو جلد،چاپ دوم، انتشارات خوارزمی،1362 خورشیدی. 3-شرح عرفانی غزل‌های حافظ،نوشته‌ی ابو الحسن عبد الرحمان ختمی‌ لاهوری،تصحیح و تعلیقات:بهاء الدین خرمشاهی،کوروش منصوری،حسین‌ مطیعی امین،نشر قطره،چهار جلد،چاپ اول،1374 خورشیدی. 5-شرح جلالی بر حافظ،نویسنده دکتر عبد الحسین جلالیان،چهار جلد، انتشارات یزدان،چاپ اول،1379 خورشیدی."