خلاصة:
ایکی از مهم‌ترین پرسشها در مورد تحولات دین‌داری در میان ایرانیان این است که آیا روند تحولات دین‌داری و ابعاد آن در میان گروه‌های مختلف اجتماعی مشابه است. در این میان، پرسش از تفاوت بین وضعیت دین‌داری عموم مردم با گروه های خاص همچون ایثارگران و خانواده های آنان، یکی از این پرسشهاست. از آنجا که از محورهای اصلی در پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های جامعه ایثارگری، نگرش‌ها و رفتارهای دینی بوده، در این پژوهش نتایج موج نخست این پیمایش در چارچوب یک تحلیل ثانویه، با وضعیت نگرش‌ها و رفتارهای دینی عموم جامعه مقایسه شده است. براین‌اساس، نتایج به‌دست‌آمده در این پیمایش با یافته‌های پیمایش‌های ملی دین‌داری و همچنین آخرین پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان مقایسه شده تا با مقایسه بین شاخص‌های دین‌داری جامعه ایثارگری و عموم جامعه، در مورد روندهای مشابه یا متفاوت بین جامعه ایثارگری و کلِ جامعه بتوان استدلال منطقی بر اساس مبانی نظری موجود، ارائه کرد. نتایج این پژوهشِ تحلیل ثانویه نشان می‌دهد که نگرش‌ها و رفتارهای دینی در جامعه ایثارگری هرچند بیش از شاخص‌های مورد بررسی در میان عموم مردم بوده، اما تفاوت قابل ماحظه‌ای با کل جامعه نداشته‌است. لذا براین‌اساس، این مشابهت نسبی، هم در سطح باورها و نگرش‌ها و هم در سطح رفتارهای دینی وجود داشته است. بر مبنای نتایج به‌دست‌آمده پیشنهادهای کاربردی جهت اصلاح و بهینه‌سازی سیاست‌ها و برنامه‌های فرهنگی در جهت تعمیق باورها و رفتارهای دینی جامعه ایثارگری ارائه شده است.
Introduction: One of the most important questions about the evolution of religiosity among Iranians is whether the process of evolution of religiosity and its dimensions are similar among different social groups. In the meantime, The question of the difference between the religious status of the veterans and their families, is one of these questions. It is expected that martyrs, families of martyrs, veterans and Prisoners of war released who have logically grown and lived within religious discourse, religious education and adherence to religious beliefs and behaviors, have the upper level of religious values and attitudes than the total population of Iranian society. thus, considering the trend of cultural developments in the society, including the level of values and attitudes of Iranians, this study basic question is that “Are there significant differences between veterans community and total population in religious attitudes and behaviors?” Research Methods: The first wave of the National Survey of Values and Attitudes of the veterans Community was conducted in 2017. The statistical population of the national survey was all the veterans and their families in urban and rural areas of the country. A total of 11,960 samples from 31 provinces of the country have been selected and studied by stratified sampling method. Since one of the main axes in this survey was religious attitudes and behaviors, in this study, in the framework of a secondary analysis, the indicators of religiosity, especially the religious attitudes and behaviors of the veterans community, were compared with the status of those indicators in society. For this purpose, the results of the secondary analysis of this national survey have been compared with the results of the two surveys "Iranian Religiosity" (Kazemi & Faraji, 2016) and "Iranian Values and Attitudes" (Javadi Yeganeh, 2016). Findings: Secondary analysis of the National Survey data on the values and attitudes of the veterans community shows that the veterans and their families are higher than the general public in the indicators of trust in God, feeling close to God and believing in imitation in the rulings of their religion. They are also more attached to public rituals such as Friday and congregational prayers, participating in extracurricular activities in mosques, participating in mourning ceremonies, participating in religious services, and prayer ceremonies than the general public. But their participation in Muharram and Safar mourning ceremonies is not significantly different from the general public. They are more committed to prayer than the general public and slightly less than the general public to fasting in Ramadhan. At the same time, in the pilgrimage to holy places, there is significantly more engaged in the community of veterans than the general public. In general, most of the indicators of religious attitude and behavior in the veterans community, like the general population, are more among women than men, showing a direct relationship with age and an inverse relationship with the level of education. Conclusion: The results of this secondary analysis study show that although religious attitudes and behaviors in the community veterans are slightly higher than the general public. But it is not much different from the indicators among the general public. In some cases, this difference becomes very small or insignificant. Based on the provided results, practical suggestions have been presented to modify and optimize cultural policies and programs in order to deepen the religious beliefs and behaviors in the community of veterans.
ملخص الجهاز:
نتايج اين پژوهش تحليل ثانويه نشان ميدهد که نگرش ها و رفتارهاي ديني در جامعه ايثارگري هرچند بيش از شاخص هاي مورد بررسي در ميان عموم مردم بوده ، اما تفاوت قابل ملاحظه اي با کل جامعه هم در سطح باورها و نگرش ها و هم در سطح رفتارهاي ديني، وجود ندارد.
وضعيت شاخص هاي نگرش و رفتاري ديني در جامعه ايثارگري و عموم مردم (رجوع شود به تصویر صفحه) توکل به خدا: نتايج پيمايش ارزش ها و نگرش هاي ايرانيان نشان ميدهد که ٥٦ درصد از مردم در انجام امور مهم زندگيشان تا حد زياد و خيلي به خداوند توکل ميکنند.
پيمايش دينداري جامعه ايثاگري با پيمايش ارزش ها و نگرش هاي ايرانيان ، در اين شاخص هم ميزان فراواني کساني که احساس نزديکي زيادي به خداوند دارند، در جامعه ايثارگري بيشتر از عموم مردم جامعه است .
هرچند يافته هاي پيمايش دينداري ايرانيان در اين مورد پراکندگي بيشتري را بين سطوح مختلف فعاليت در مساجد نشان داده است ، اما در مجموع ميتوان گفت مشارکت جامعه ايثارگري در فعاليت هاي مساجد مشابه با عموم مردم ، در سطحي کمتر از متوسط قرار داشته است .
مقايسه يافته هاي ياد شده با نتايج پيمايش هاي ملي ارزش ها و نگرش ها و دينداري ايرانيان نشان ميدهد که با وجود ميزان استفاده نه چندان زياد جامعه ايثارگري از استخاره ، بازهم ميزان اين شاخص در اين گروه ، بيش از سطح ميانگين جامعه ايراني است .
(
, 
, 
)
