خلاصة:
با توجه به شرایط عصر نوین میتوان ادعا نمود که ماهیت نرمافزارنه قدرت به عنوان یک اصل پذیرفته شده و در این میان عنصر فرهنگ و به تبع آن رسانه به عنوان ابزار و پیام، دارای جایگاه رفیعی در مطالعات و معادلات سیاسی میباشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ همبستگی (رگرسیون) تاثیر رسانههای نوین بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر فرهنگ ملی و دینی در بین شهروندان اهوازی بالای 15 سال در سال 1399 میباشد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین رسانههای نوین و فرهنگ ملی در سطح معناداری کمتر از 0/05> p رابطه مثبت معناداری (0/519=r) وجود داشت. بهطوریکه رسانههای نوین (10) درصد واریانس فرهنگ ـ ملی را تبیین میکند. همچنین بین رسانههای نوین و فرهنگ دینی در سطح معناداری کمتر از 0/05> p رابطه معکوس و منفی (0/119- =r) وجود داشت. بهطوریکه (9/4) درصد واریانس فرهنگ دینی به وسیله رسانههای نوین تبیین میشود و بین فرهنگ ملی و قدرت نرم (0/775=r) و فرهنگ دینی و قدرت نرم (0/924=r) رابطه مثبت معناداری در سطح کمتر از 0/05> p وجود داشت. درحالیکه بین بعضی از خردهمقیاسهای رسانههای نوین و فرهنگ ملی و فرهنگ دینی تاثیر منفی و در برخی دیگر از خردهمقیاسها تاثیر مثبت بر میزان فرهنگ افراد داشته است.
The idea of this article is: the identify of power, specidy cultural power, has changed by emerging of New Media. The present study using descriptive-correlation method, analysis the effect of new media on the soft power of the Islamic Republic of Iran. The research findings showed that there was a significant positive relationship (r = 0.519) between new media and national culture at a significant level less than p p. While among some subscales of new media and national culture and religious culture, it has had a negative effect and in some other subscales it has had a positive effect on the level of culture of individuals.