خلاصة:
زمینه: درمان فراتشخیصی رویکردی ساختارمند و کوتاه مدت است که با هدف قرار دادن عوامل مشترک اختلالات هیجانی و خلقی برای بهبود مشکلات هیجانی، شناختی و رفتاری طراحی شده است. این پروتوکل درمانی تاکید ویژه ای بر روی نحوه تجربه و پاسخدهی به هیجان ها دارد و سعی در بهبود پاسخ‌‌های سازش نایافته هیجان، شناخت و رفتار می‌‌کند. اما درمورد اثربخشی درمان فراتشخیصی بر شکست عاطفی شکاف تحقیقاتی وجود دارد.
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانگری فراتشخیصی اینترنتی بر تحمل پریشانی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان دانشجویان مبتلا به اختلال سازگاری ناشی از شکست عاطفی صورت گرفت.
روش: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. با توجه به شیوع بیماری کرونا، جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دچار شکست عاطفی سراسر کشور در سال 1399 در رده سنی 18 تا 38 سال بود که به صورت آنلاین انتخاب شدند و پس از پر کردن فرم اولیه خودساخته توسط پژوهشگر و مصاحبه تشخیصی با روش نمونه گیری هدفمند وارد پژوهش شدند. پس از انجام پرسشنامه ها، یک گروه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه به صورت 15 نفر در گروه آزمایش (گروه درمانگری فراتشخیصی) و 15 نفر در گروه گواه جایگزین شدند. درمان طی 10 جلسه گروهی 90 دقیقه ای برای گروه آزمایشی اجرا شد. آزمودنی ها در سه مرحله پرسشنامه ی تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان (گارنفسکی، کرایج و اسپینهاوون، 2002) را تکمیل کردند: پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 1 ماهه.
یافته‌‌ها: نتایج تحلیل واریانس مختلط نشان دهنده تفاوت معنی دار (5 0/0 P) نمرات پس آزمون گروه آزمایش و گواه در متغیرهای تحمل پریشانی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان بود.
نتیجه‌گیری: از یافته‌‌های این پژوهش استنباط می‌‌شود که گروه درمانگری فراتشخیص اینترنتی می تواند علایم ناشی از شکست عاطفی را کاهش دهد.
Background: Transdiagnostic therapy a structured and short-term approach that is designed to improve emotional, cognitive and behavioral problems by targeting the common causes of emotional and mood disorders. This protocol emphasizes how to experience and respond to excitements and seeks to improve the non-matching responses of excitement, cognition and behavior. However, there is a research gap on the efficacy of transdiagnostic therapy on romantic breakup.
Aims: The aim of this study was to evaluate of the efficacy of transdiagnostic internet-based group therapy on distress tolerance and cognitive emotion regulation strategies on university Students with adjustment disorder due to romantic breakup.
Methods: The present study was a quasi-experimental study with a pretest-posttest-follow-up design with a control group. Due to Epidemic corona disease, the statistical population included all students with romantic breakup across the country in 2020 in the age group of 18 to 38 years who were selected online after filling in the initial self-made form by the researcher and the diagnostic interview by purposeful sampling method entered the research.After completing the questionnaires, a group were selected and were randomly assigned to two groups: 15 people in the experimental group (transdiagnostic group therapy), and 15 people in the control group. 90 min sessions was performed for the experimental group. Subjects completed the distress tolerance (Simons & Gaher, 2005) and cognitive emotion regulation (Garnefski, Kraaij, & Spinhoven, 2002) in three stages: pretest, post-test and 1-month follow-up.
Results: Results of mixed analysis of variance showed a significant difference (P
Conclusion: The results of this study indicated internet-based transdiagnostic group therapy can reduce the symptoms of romantic breakup
(
, 
, 
)
