خلاصة:
چکیده: هدف از این پژوهش، مطالعۀ کیفی بررسی عوامل پایبندی به درمان در معتادان تحت درمان در مراکز کمپ در شهر اصفهان بود. این پژوهش‌از نوع کیفی و تحلیل مضمون بود. جامعۀ پژوهش،کلیۀ معتادان مراکز کمپ شهر اصفهان سال 1397 بود که از مراکز کمپ 10 نفر به شکل هدفمند و به روش همگون انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته بود که حاوی سؤالات مرتبط با عوامل پایبندی به درمان در معتادان تحت درمان بود. داده‌های گردآوری شده به کمک روش تحلیل مضمون(Braun & Clarke, 2006) تحلیل شد. نتایج بررسی نشان داد که عوامل پایبندی به درمان شامل شش مقولۀ اصلی است: 1)پایبندی به کمک عوامل خانوادگی، 2)پایبندی به کمک عوامل رفتاری، 3)پایبندی به کمک عوامل معنوی، 4)پایبندی به کمک عوامل اجتماعی، 5)پایبندی به کمک اصلاح زندگی شخصی، 6)پایبندی به کمک عوامل درمانی. درکل نتایج نشان می‌دهد پایبندی به درمان در معتادان تحت درمان مراکز کمپ در کنار شش عامل مهم مذکور رخ می‌دهد و درمانگر اعتیاد برای درمان از طریق مراکز کمپ باید به تقویت این شش مؤلفه توجه کند.
Abstract: The aim of the present study is to investigate the factors affecting adherence to treatment in addicts undergoing camps in Isfahan city. This is a qualitative thematic analysis. The statistical society of the survey includes all addicts referred to camps in Isfahan city in 2018. 10 subjects were selected from narcotics anonymous using a purposive homogeneous sampling method. Semi-structured interviews were utilized to collect data. The research tool was a semi-structured interview that included questions related to adherence factors in the treated addicts. The data were analyzed through thematic analysis approach of Braun and Clarke (2000). Our findings demonstrated that adherence to treatment is affected by six major factors: 1) family-related factors 2) behavioral factors, 3) spiritual factors, 4) social factors, 5) tendency to modify personal life and finally, 6) therapeutic factors. In general, these results evince that compliance with treatment in addicts undergoing through camps occur only in the presence of theses six factors and addiction therapists should pay a special attention to improve these factors in treating the addicts
ملخص الجهاز:
مقولۀ اصلی پایبندی به درمان با توجه به علل رفتاری در تحلیل مضمون مصاحبه‌ها مشخص شد یکی دیگر از مقوله‌های اصلی در پایبندی به درمان علل رفتاری است؛ این مقوله به ویژگی‌های رفتاری در فرد اشاره دارد و فرد را مستعد استفاده نکردن از مواد مخدر می‌کند که خود شامل سه مقولۀ سازمان‌دهنده است: (الف) رفتارهای رضایت‌بخش دورۀ درمان که در بردارندۀ ده مقولۀ مرتبۀ اول است: 1) توانایی انجام کار؛ 2) درگیر کردن افکار؛3) نرفتن به مکان مصرف؛4) پرت کردن حواس؛ 5) خاموش کردن افکار؛ 6) نوشتن افکار وسوسه‌کننده؛ 7) جبران تجارب گذشته؛ 8) بهبود کارایی؛ 9) بینش به بیماری؛ 10) حفظ سطح انرژی؛ (ب) خصوصیات رفتاری که شامل سه مقولۀ مرتبۀ اول بود: 1) داشتن اراده؛ 2) تمایل به قطع مصرف؛ 3) احساس ارزشمندی؛ (ج) رفتارهای اذیت‌کنندۀ دورۀ بیماری که شامل هفت مقولۀ مرتبۀ اول بود: 1) درماندگی؛ 2) درگیر شدن افکار؛ 3) شکست در زندگی؛ 4) داشتن افکار وسوسه‌کننده؛ 5) نپذیرفتن مشکلات؛ 6) پرکردن خلأ زندگی با مصرف؛ 7) روزمرگی در زندگی.
در مقولۀ اصلی پایبندی به درمان با توجه به علل رفتاری، یکی از مقوله‌های سازمان‌دهنده، رفتارهای رضایت‌بخش در دورۀ درمان است که به بررسی عوامل رفتاری رضایت‌بخش در زمان بهبود می‌پردازد؛ اینکه چه رفتارهایی در دوران بهبود، عاملی برای پایبندی معتاد به درمان می‌شود؛ به عنوان مثال بازیابی توانایی جسمی، درگیر کردن افکار، نرفتن به مکان مصرف، خاموش کردن افکار، عدم نیاز به مکان مصرف، جبران تجارب گذشته و بینش به درمان، باعث می‌شود فرد از شرایط خود احساس رضایتمندی داشته باشد و این احساس سبب پایبندی او به درمان می‌گردد.
(
, 
, 
)
