خلاصة:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین محافظه کاری اجتماعی و عملکرد مالی با نقش میانجی ارزش‌های فرهنگی می‌باشد. این تحقیق با توجه به ماهیت، از نوع تحقیقات کاربردی است. هم چنین از نظر روش پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کارشناسان، رئیس‌های حسابداری و مدیران مالی شاغل در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار می‌باشند. روش نمونه‌گیری تصادفی است. در این تحقیق تعداد 200 پرسش نامه میان پاسخ دهندگان به صورت تصادفی توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار pls استفاده شده است. نتایج نشان داد بین محافظه کاری اجتماعی و عملکرد مالی، بین محافظه کاری اجتماعی و ارزش‌های فرهنگی و بین ارزش‌های فرهنگی و عملکرد مالی رابطه معنی داری وجود دارد.
The aim of this study was to investigate the relationship between social conservatism and financial performance with the mediating role of cultural values. Due to its nature, this research is an applied research. It is also correlational in terms of survey method. The statistical population of the present study is experts, chief accounting officers and financial managers working in companies listed on the stock exchange. The sampling method is random. In this study, 200 questionnaires were randomly distributed among the respondents. Pls software has been used for data analysis. The results showed that there is a significant relationship between social conservatism and financial performance, between social conservatism and cultural values, and between cultural values and financial performance.
ملخص الجهاز:
از اينرو، وي در سال ١٩٨٨، با تلفيق ارزشهاي فرهنگي مطرح شده توسط هوفستد و تعيين چهار بعد ارزشي حسابداري، مدلي را براي اندازه گيري تأثير فرهنگ بر سيستمهاي حسابداري ارائه نمود (مدرس و ديانتي ١٣٨٣) لذا با توجه به مطالب فوق الذکر اين تحقيق قصد دارد به بررسي رابطه بين محافظه کاري اجتماعي و عملکرد مالي با نقش ميانجي ارزش هاي فرهنگي بپردازد.
پيشينه موسوي همکاران (١٣٩٩) تحقيقي تحت عنوان بررسي رابطه بين محافظه کاري حسابداري و ميزان حساسيت عملکرد نسبت به پاداش مدير اجرايي در شرکت هاي پذيرفته شده بورس اوراق بهادار تهران انجام دادند.
فرضيه هاي پژوهش فرضيه اصلي: بين محافظه کاري اجتماعي و عملکرد مالي با نقش ميانجي ارزش هاي فرهنگي رابطه معني داري وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) فرضيه هاي پژوهش فرضيه اصلي: بين محافظه کاري اجتماعي و عملکرد مالي با نقش ميانجي ارزش هاي فرهنگي رابطه معني داري وجود دارد.
با توجه به مقدار T-VALUE گزارش شده در شکل ٢ در رابطه با معناداري (خارج از محدوده ١,٩٦ تا ١,٩٦) محافظه کاري اجتماعي و ارزش هاي فرهنگي (٦,٢٤٢) رابطه مثبت و مستقيمي وجود دارد و ضريب مسير در شکل ١ برابر ٠,٥٣١ است .
که شايد يکي از دلايل کاهش بکارگيري محافظه کاري در گزارشگري مالي در شرکتهاي پذيرفته شده بورس اوراق بهادار تهران توجه بيشتر به ارزشهاي متعارف در گزارشگري مالي ميباشد عدم احتياط و روي آوردن به ارزشهاي متعارف ، اين انگيزه را در مديران به وجود ميآورد تا آنها در برآوردهاي ارقام حسابداري به طور جانبدارانه عمل کنند و بي طرفي را رعايت نکنند، بنابراين اکثر ارزيابيهاي برآوردي، قابليت اثبات و تأييد را نخواهد داشت (وکيلي فرد و بني مهد ١٣٨٨) نتايج پژوهش حاضر با يافته هاي دراجي و همکاران (١٣٩٨) مطابقت دارد بين ارزش هاي فرهنگي و عملکرد مالي رابطه معني داري وجود دارد و تاييد شد.
(
, 
, 
)
