خلاصة:
در شرایط فعلی جهان، گسترش صنعت گردشگری به عنوان صنعتی که با حوزههای اقتصاد، فرهنگ، محیط زیست و خدمات در تعامل است، از اهمیت فراوانی برخوردار است. تجربیات سایر کشورهای جهان نیز نشان داده که توسعه صنعت گردشگری در هر منطقه باعث رشد و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی آن ناحیه گردیده است. یکی از مزیتهای بخش خدمات، متنوعسازی بخشهای اقتصادی، افزایش بهرهوری و رشد اقتصادی، اشتغالزایی، تعامل فرهنگها، حفظ محیط زیست و در مجموع توسعه پایدار میباشد. از اینرو توسعه صنعت گردشگری میتواند کشورمان را در رسیدن به این اهداف یاری رساند. در این پژوهش به بررسی عوامل مؤثر بر تقاضای جهانگردان خارجی از ایران در کوتاهمدت و بلندمدت پرداخته شده است. بدین منظور از الگوی خودتوضیحی با وقفههای گسترده برای تخمین روابط استفاده شده است. متغیرهای مورد استفاده در این پژوهش؛ تعداد توریستهای ورودی به ایران، درآمد سرانه در جهان خارج، هزینه واسطه بخش حملونقل، نرخ برابری ارز غیررسمی و شاخص توسعه انسانی میباشند. نتایج پژوهش نشان میدهد که؛ نرخ برابری ارز غیررسمی، متغیر مجازی برای وقوع انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی در ایران، شاخص توسعهیافتگی ایران، درآمد سرانه جهان خارج و هزینه توریست در کشور، به ترتیب بیشترین تأثیر را در جذب توریست به ایران داشتهاند.
ملخص الجهاز:
عليرضا پورفرج و همکاران (١٣٨٧)، با استفاده از داده هاي تلفيقـي سـال هـاي(٢٠٠٦-٢٠٠٠) در ٧٠کشور مختلف توسعه يافته و درحال توسعه ، سـعي بـر آن دارد کـه نشـان دهـد نخسـت آنکـه ، بـا افزايش مخارج فناوري اطلاعات و ارتباطات در صنعت گردشگري، چه تغييري در جذب گردشـگر ايجاد ميشود؟ دوم آنکـه ، بـا توسـعه فنـاوري اطلاعـات و ارتباطـات در ايـن بخـش ، اثرگـذاري آن بررشد اقتصادي چه تغييري خواهد کرد؟ يافته هاي آن ها نشان ميدهد: - در کشورهاي مورد مطالعه ، توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطـات در صـنعت گردشـگري بـر روي رشد اقتصادي اثر مثبت دارد و شدت آن در کشورهاي توسعه يافته نسبت بـه کشـورهاي درحـال توسعه بيش تر است .
طيبي و همکاران (١٣٨٧)، در مقاله اي با عنـوان «بررسـي رابطـه بـين المللـي گردشـگري و رشـد اقتصادي (مطالعه موردي ايران ، کشورهاي عضو oECD به عـلاوه کشـورهاي منتخـب )» بـه بررسـي رابطه علي بين گردشگري بين المللي و رشد اقتصادي براي کشورهاي oECD و چين ، هنـگ کنـگ ، مالزي، روسيه و تايلند، طي سال هاي(٢٠٠٤-١٩٩٥) بـا اسـتفاده از يـک الگـوي Panel پرداختـه انـد.
رنج پور و ديگران (١٣٩٠)، در مقاله اي تحت عنوان «بررسي فرضيه توريسـم منجـر بـه رشـد در ايران » طي دوره (١٣٨٨-١٣٤٧) بـا اسـتفاده از روش هـم جمعـي جوهانسـن - جوسـليوس ، رابطـه بـين درآمد حاصل از صنعت گردشگري و توليد ناخالص داخلي بدون نفت را مـورد بررسـي و تجزيـه و تحليل قرار داده انـد.