خلاصة:
فرزندآوری و استمرار نسل، از اهداف اصلی تشکیل خانواده می‌باشد، اما رسالت برتر، تربیت و پرورش فرزند است که نیازمند وقت و توان کافی، آرامش و آسایش است تا با کنش و واکنش‌های مناسب، فرزند نیز از تعادل روانی، اخلاقی و هماهنگی بیشتر شخصیتی برخوردار شود. الگوهای ساختار قدرت در خانواده، تاثیر به‌سزایی در این مقوله دارد. این پژوهش، درصدد بررسی نقش و تاثیر «قوامیت» به‌عنوان الگوی برگزیدة قرآن از ساختار قدرت خانواده ـ در تربیت و تعالی فرزند است که به روش توصیفی ـ تحلیلی، سامان یافته است. یافته‌های پژوهشی حاکی از این است که مهم‌ترین راه ایجاد الگوی سالم در احترام به والدین، با نهادینه‌سازی فرهنگ قدردانی در فرزندان، استفادة بهینه از فرصت والدگری والدین، برقراری روابط محترمانه و صمیمانه بین فرزندان، رشد و تقویت سلامت جسمی ـ شخصیتی فرزندان، تقویت و رشد نقش جنسیتی فرزندان، آموزش و نهادینه‌سازی غیرت و حیای فرزندان است که علاوه بر رضامندی و تحکیم خانواده ارتباط مستقیمی با تعالی جامعه نیز دارد.
Childbearing and generational continuity is one of the main goals of forming a family, but the highest mission is to raise a child who needs enough time and energy, peace and comfort so that with appropriate actions and reactions, he or she enjoy more mental, moral balance and personality coordination. Patterns of power structure in the family have a significant impact on this category. Using a descriptive-analytical method this paper seeks to investigate the role and effect of "consistency" as a selected Qur'anic model of family power structure - in raising and upbringing a child. Institutionalizing a culture of gratitude in children, the finding indicates that the most important way to create a healthy model in respecting parents, is the optimal use of parental parenting opportunities, establishing a respectful and sincere relationships between children, growing and strengthening the children's physical-personality health, strengthening and growing the gender role of children, and educating and institutionalization the children's zeal and modesty. In addition to family satisfaction and strengthening, these factors are directly related to the growth of society.
ملخص الجهاز:
يافته‌هاي پژوهشي حاکي از اين است که مهم‌ترين راه ايجاد الگوي سالم در احترام به والدين، با نهادينه‌سازي فرهنگ قدرداني در فرزندان، استفادة بهينه از فرصت والدگري والدين، برقراري روابط محترمانه و صميمانه بين فرزندان، رشد و تقويت سلامت جسمي ـ شخصيتي فرزندان، تقويت و رشد نقش جنسيتي فرزندان، آموزش و نهادينه‌سازي غيرت و حياي فرزندان است که علاوه بر رضامندي و تحکيم خانواده ارتباط مستقيمي با تعالي جامعه نيز دارد.
با نظر به هماهنگي تکوين و تشريع در اسلام، فرضية هماهنگي نتايج طرح قوامون و روان‌شناسي مثبت، پيش‌بيني مي‌شود که در ابعاد مختلف مي‌توان تأثيرات کاربردي آن را در تربيت فرزند مشاهده کرد: از جمله استفادة بهينه از فرصت والدگري والدين، ايجاد الگوي سالم در احترام به والدين، با نهادينه‌سازي فرهنگ قدرداني و تشکر در فرزندان، برقراري روابط محترمانه و صميمانه بين فرزندان، رشد و تقويت سلامت جسمي و شخصيتي فرزندان، تقويت و رشد نقش جنسيتي در فرزندان.
به‌جهت نتايج کاربردي آن، در تعريف و تبيين نقش، عملکرد و تقسيم وظايف والدين در دو حيطة مديريتي و والدگري که مي‌تواند تأثيرات به‌سزايي در تربيت فرزندان داشته باشد که نمونه‌هاي بارز آن با تکيه بر دانسته‌هاي تجربي روان‌شناسي مثبت، عبارت است از: ايجاد بستر مناسب براي استفادة بهينه از فرصت والدگري والدين، ايجاد الگوي سالم در احترام به والدين، با نهادينه‌سازي فرهنگ قدرداني در فرزندان، برقراري روابط محترمانه و صميمانه بين فرزندان، رشد و تقويت سلامت جسمي و شخصيتي فرزندان، تقويت و رشد نقش جنسيتي در فرزندان، آموزش و نهادينه‌سازي غيرت و حيا در فرزندان توجه به قواميت مرد در خانواده، علاوه بر تأثير کيفي آن بر تربيت فرزند، ارتباط مستقيمي با تعالي جامعه دارد.
(
, 
, 
)
