خلاصة:
در فقه اسلام الزام به جبران خسارات بر اشخاص موضوعی مهم تلقی میشود و دارای ابعاد گسترده است.
این امر هنگام وارد کردن خسارت بر جان اشخاص حساسیت بیشتری پیدا میکند و یکی از این خسارتها
به واسطهی جنایتی است که منجر به تفویت زیبایی میشود و از آنجا که نظام قضایی فقه امامیه برای هر
جنایتی که منجر به فوت یا نقص در عضو یا سلب منفعت شود ضمان یا دیهای مشخص کرده است اما در
این میان جنایاتی هستند که از لحاظ محتوای شکلی و ماهیتی که دارند مورد اختلاف بین فقهاء قرار
گرفتهاند، به عنوان نمونه جنایت منجر به نقص در زیبایی از جمله این موارد است. از این رو در این
پژوهش در جهت پاسخگویی به این موضوع که جنایاتی که منجر به سلب زیبایی و جمال میشود آیا
مطابق یا مغایر با مبانی مدنی و کیفری اسلامی هست یا نه و در صورت مطابقت آیا تعیین مبلغ مازاد و
مستقل بر دیه عضو مجنیعلیه، تحت عنوان تفویت زیبایی با مواد مرقوم در آن مبانی سازگاری دارد یا نه.
در این پژوهش با روش توصیفی به جمعآوری مستندات فقهی مخالفین و موافقین برای وضع دیه مستقل
پرداخته و یافتههای آن در این پژوهش کمک شایانی به حل این مسائل در ابعاد فقهی و حقوقی و قضایی
در موضوع دیه خواهد داشت. از جمله مهمترین یافتههای این پژوهش میتوان به جمعآوری مستندات
روایی در جهت تقویت دیهی مستقل برای جنایت منجر به تفویت زیبایی اشاره کرد که در بسیاری از
پژوهشهای فقهی گذشته کمتر به آن توجه شده است.
ملخص الجهاز:
اين امر هنگام وارد کردن خسارت بر جان اشخاص حساسيت بيشتري پيدا ميکند و يکي از اين خسارت ها به واسطه ي جنايتي است که منجر به تفويت زيبايي ميشود و از آنجا که نظام قضايي فقه اماميه براي هر جنايتي که منجر به فوت يا نقص در عضو يا سلب منفعت شود ضمان يا ديه اي مشخص کرده است اما در اين ميان جناياتي هستند که از لحاظ محتواي شکلي و ماهيتي که دارند مورد اختلاف بين فقهاء قرار گرفته اند، به عنوان نمونه جنايت منجر به نقص در زيبايي از جمله اين موارد است .
آيا در صورت آسيب زدن به زيبايي و يا عضو شخصي در اثر جنايت ميتوان علاوه بر ديه مشخص شده در شرع ضمان ديگر بر ذمه جاني بار کرد؟ بر چه پايه فقهي و شرعي براي شخصي که مرتکب جنايتي عليه زيبايي و فوت جمال از عضو ديگري شده ميتوان مجوز مجازات ديگري صادر کرد؟ پژوهش پيش رو با بررسي مباني فقهي در ملاکيابي، وجه امکان يا عدم امکان الحاق مقوله زيبايي به مقوله ي خود عضو آسيب ديده را به دليل مستنداتي که بين اين دو مقوله برقرار است مورد تحليل قرار خواهد داد؛ از اين رو پس از بررسي جايگاه اين دو مقوله به تشريح مباني فقهي و شرعي آن به جهت ايجاد ارتباط و يا عدم ارتباط بين آن ها پرداخته خواهد شد.
تشريح فقهي مسأله جنايات منجر به تفويت جمال با توجه به قواعد فقهي و حساسيت موضوع ، در حال حاضر در صورت آسيب رساندن به زيبايي يک شخص در اثر جنايت وارده آيا ميتوان ضماني مازاد بر ديه عضو آسيب ديده بر ذمه جاني ثابت کرد؟ توضيح اينکه شخصي از روي عمد و يا خطا به صورت فردي جراحتي وارد آورده است ، بر اساس قانون ديه ، جاني ملزم به پرداخت آن به مجني عليه ميشود.