قدم زدن در تاریکی با چشمان باز: نگاهی به نمایش «ویتسک» مقدمة ومراجعة

"بنابر این فرض، دلخواه، برای رسیدن به سبک بازیگری مورد نظرش در این اجرا، بیش از آنکه بر بازیگران حرفه‌ای با کلیشه‌های آموخته یا تکرارشدة بدنی و بیانی‌شان تکیه کند بر روی خلاقیت هنرمندان جوانی که عموما‌ تحت نظر خود او آموزش دیده‌اند، حساب کرده است. دلخواه در نخستین اجرای صحنه‌ای خود در ایران‌ـ پس از انقلاب‌ـ به‌عنوان کارگردان می‌توانست با انتخاب چند بازیگر صاحب‌نام و حرفه‌ای در عرصه تئاتر یا سینما، با تکیه بر گذشته آنها و استفاده (یا سوءاستفاده!) از تواناییهای مکرر شده آنها، اجرایش را بیمه و موفقیت آن را تضمین کند. اجرای ویتسک با مثالهایی که زده شد، ثابت می‌کند که در صورتی که یک نظام درست آموزش‌ بازیگری مد نظر قرار گیرد و مدرسین آگاه به این امر، اقدام به تمرین دادن و آموزش کنند، حاصلی نیکو خواهد داشت و بازیگرانی تربیت خواهند شد که توانایی‌شان فراتر از ایفای نقش در برنامه‌های «روتین» و «روزپخش» خواهد بود."