خلاصة:
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی ساختار عاملی تاییدی، اعتبار و پایایی فرم کوتاه مقیاس احساس گناه بینفردی گازیلو (2018) و رابطه آن با اضطراب کرونا در نمونه دانشجویان بود. روش: پژوهش اخیر توصیفی از نوع همبستگی بود. 330 نفر از دانشجویان از طریق فراخوان اینترنتی بهصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند (به علت شیوع ویروس کرونا). پرسشنامههای اضطراب کرونا (علیپور و همکاران (1398)، احساس گناه بینفردی-15 (گازیلو و همکاران، 2018)، احساس گناه بینفردی-67 (اوکانر و همکاران، 1997)، احساسات شخصی شرم و گناه (هاردر و زالما، 1990)، عزتنفس (روزنبرگ، 1965) و افسردگی (PHQ-9) استفاده شد. دادهها با استفاده از SPSS-24 و AMOS-24 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که 15 سوال روی 3 عامل بارگذاری شدند که این 3 عامل روی هم 46 درصد از واریانس مقیاس احساس گناه بین فردی را تبیین می کردند. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه 64/0 تا 87/0 محاسبه گردید. رابطه سه بعد (گناه بازمانده، گناه همه توانی و نفرت از خود) این مقیاس با اضطراب بیماری کرونا، احساس گناه بینفردی-67، افسردگی، عزتنفس، شرم و گناه معنادار بود (01/0 ≥P). نتایج تحلیل عاملی تاییدی بعد از اصلاح مدل (نسخه 14 سوالی) برازش خوبی با دادهها نشان داد. نتیجهگیری: بهطورکلی یافتهها حاکی از مناسب بودن ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه احساس گناه بینفردی بود و با توجه به رابطه احساس گناه بینفردی با اضطراب بیماری کرونا، میتوان از این ابزار برای کاربردهای تحقیقاتی و بالینی استفاده کرد.
Aim: The purpose of this research was to investigate factor structure, validity and reliability of the interpersonal guilt (short-form) and relation with Corona disease anxiety in students. Method: The research method was a descriptive correlational. 330 students in Tehran participated in the study through online recall (Due to the corona virus pandemic). Corona disease anxiety scale (Alipour et al, 1398), Interpersonal guilt scale-15 (Gazzillo et al., 2018), Interpersonal guilt-67 (O'Connor et al., 1997), Personal-Feelings-Questionnaire-PFQ (Shame and Guilt) (Harder and Zalma, 1990) and Self-Esteem (Rosenberg, 1965) were used to collect the data. Data were analyzed using SPSS-23 and AMOS. Results: the results of exploratory factor analysis showed that 15 questions were loaded on 3 factors which together explained 46% of the variance of the scale of the interpersonal guilt. Internal consistency (Cronbach’s alpha) was calculated 0/64-0/87. Correlation of three dimensions of this scale (survivor guilt, omnipotent guilt and self-hate) with Corona disease anxiety, depression, self-esteem, shame and guilt was also significant (pConclusion: Findings of the current research confirmed the usage of interpersonal guilt scale and it can be used in psychological research and clinical Trails.
ملخص الجهاز:
مقاله پژوهشي ويژگيهاي روان سنجي فرم کوتاه مقياس احساس گناه بين فردي و رابطۀ آن با اضطراب بيماري کرونا راحله صادقي ١*، علي رضايي شريف ٢، سيدابراهيم مولايي نسب ٣ و فاطمه السادات فاطمي 4 ١.
پايايي اين پرسشنامه را با استفاده از روش آلفاي کرونباخ ٠/٧٦ براي گناه بازمانده ، ٠/٧١ براي گناه همه تواني و ٠/٦٨ براي نفرت از خود به دست آوردند و همبستگي آزمون مجدد گناه بازمانده (٠٠٠١ 3 ٣-پرسشنامۀ احساس گناه بين فردي -٦٧: اين مقياس توسط اوکانر و براساس نظريۀ ويس ساخته شده است ، داراي ٦٧ گويه و چهار خرده مقياس گناه بازمانده (٢٢ ماده )، گناه جدايي (١٥ ماده )، گناه قدرت مطلق (١٤ ماده ) و گناه 1 CDAS 3 IGQ-67 2 IGRS-15 89 نفرت از خود (١٦ ماده ) است (اوکانر، بري، ويس ، بوش و سمپسون ، ١٩٩٧).
ضرايب استاندارد مدل رقيب بحث و نتيجه گيري هدف اين پژوهش بررسي ويژگيهاي روان سنجي و ارزيابي ساختار عاملي تأييدي پرسشنامۀ احساس گناه بين فردي و رابطۀ آن با اضطراب بيماري کرونا در نمونۀ دانشجويان بود.
Covid-19 Psychological implications: The role of shame and guilt.
Guilt, shame and expressed emotion in carers of people with long- term mental health difficulties: a systematic review.
Guilt, Shame, Empathy, Self-Esteem, and Traumas: New Data for the Validation of the Interpersonal Guilt Rating Scale-15 Self-Report (IGRS-15s).
Interpersonal guilt, shame, and psychological problems.
Interpersonal guilt: The development of a new measure.