تئاتر دینی به روایت نمایشنامه نویس مقالة

"این اولین بحران تئاتر دینی موجود است و مداوم هر نمایشنامه اجرا را توضیح می‌دهد و از برتری احساس خویش و البته خودش می‌گوید! یعنی در ورای همة‌ مفاهیم صریحی که این افراد به عنوان قانون بیان می‌کنند، مقاصد ذهنی، تجربه‌شده و البته غیر استاتیک و بسیار دور از اصل،‌ این نوع تئاتر را،‌ همیشه از اصل خود دور کرده است. تفاوت تولد درونی و محیط بیرونی، برای این دو هنرمند کاملا آشکار است. او تهییج می‌کند، بدون آنکه در خود، این باور را متولد سازد، اما هنرمند تئاتر مذهبی، تهذیب را پیشنهاد می‌دهد. در همة این مثالها دو نگاه برای ایجاد نمایش و تئاتر به وضوح دیده می‌شود و تا کنون این موضوعات، به طور مداوم توسط هنرمندان ما به صحنه رفته است. اما واقعیت این است تا ایمان تئاتری و تئاتر ایمانی،‌ متولد و در محیط بیرونی، به نام صاحبان این تفکر نامیده نشود، ما فقط نمایش تئاتر دینی داریم."