ریتم کشنده کمان گیر / نمایش «آرش» مقدمة ومراجعة

"به طور نمونه در برخوانی آرش بیضایی که کارگردان به اصطلاح آن را به قالب نمایشنامه و سپس اجرا در آورده (با چشم‌پوشی از وجوه افتراق این دو شکل از نوشتار) این عدم درک ریتم درونی متن مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد کارگردان محترم در اجرای خود چندان توجهی به ریتم نداشته (و بحث آکسان‌گذاری که مطرح شد) به علاوه اینکه دیدگاه تازه‌ای نیز در ضرب‌آهنگ اثر به وجود نیاورده و باعث خستگی مخاطب شده است. شناخت عناصر نوشتار بیضایی برای کارگردان محترم چه به لحاظ تئوری چه در قالب اجرا ضروری است و سر آخر اینکه اگر کارگردان جوان در پی بررسی نمایشنامه‌های ایرانی، ماهیت نهفته در پس کلمه‌ها را جدا از شناخت، بر اساس ضرب‌آهنگ اصیل آنها درک کنند مطمئنا در به اجرا در آوردن این گونه آثار موفق خواهند بود و اثر را شکوفا خواهند کرد."