اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی، مثبت اندیشی و کاهش باورهای غیرمنطقی در زوجین مقالة

خانواده مبنای شکل گیری زندگی اجتماعی انسان هاست و زوجین در خانواده نقش اصلی را به عهده دارند. رضایت زناشویی زمینه ی اصلی برای داشتن جامعه ی سالم است. خانواده های ناکارآمد از ارتباطات ضعیف، روابط منفی و تعارضات بی شمار رنج می برند. رسیدن به اهداف در چنین خانواده هایی چالش برانگیز است و انرژی قابل توجهی می طلبد. لذا در پژوهش حاضر که در گردآوری آن از روش تحقیق کتابخانه ای استفاده شده است، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش (ACT) بر صمیمیت زناشویی، مثبت اندیشی و کاهش باورهای غیرمنطقی در زوج های متاهل بررسی شده است. تحقیق کتابخانه ای بدان جهت دارای اعتبار است که می توان با اتکاء به یافته های قبلی دیگران، مطالب نو، تازه، آموزنده و بدیع ارائه داد. جمع آوری به روش تحقیق کتابخانه ای مستقیما از متن کتاب، مجلات و نشریات به لحاظ اهمیت و ضرورت آنها در همبستگی اطلاعات صورت گرفته است. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، روش ACT می تواند میزان صمیمیت و رضایت زناشویی را بین زوج‌ها افزایش دهد. بنابراین میتوان از این روش درمانی در کنار سایر مداخلات استفاده کرد. از آنجایی که باورهای غیرمنطقی روابط زناشویی زوجین را استرس زا و ناکارآمد می کند، مداخلات رفتاری یکپارچه با بهبود و افزایش تعاملات بین زوجین موجب افزایش رضایت و کاهش تنش می شود.

لذا در پژوهش حاضر که در گردآوري آن از روش تحقيق کتابخانه اي استفاده شده است ، اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش (ACT) بر صميميت زناشويي، مثبت انديشي و کاهش باورهاي غيرمنطقي در زوج هاي متاهل بررسي شده است . بي شک ، معيارهاي مهارت زندگي مي تواند در صميميت زناشويي موثر باشد، زيرا روابط صميمانه زوجين به مهارت هاي ارتباطي مانند ملاحظات افراد در رابطه با مسائل از ديدگاه همسر، توانايي درک همدلانه از آنچه همسر تجربه کرده و حساس بودن و آگاهي از نيازهاي خود بستگي دارد [٢]. Luo و همکاران [٧] بيان کردند که زوج هاي امروزي مشکلات فراگير و شديدي را در برقراري و حفظ روابط صميمانه تجربه مي کنند، در حالي که صميميت بين همسران يکي از کليدهاي اصلي يک ازدواج موفق و طولاني است و فقدان آن مي تواند باعث شکست زناشويي شود. تحقيقات نشان داده است که درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند رضايت زناشويي را افزايش دهد، آشفتگي زناشويي و متغيرهاي ارتباطي بين زوجين را بهبود بخشد، سازگاري زناشويي، و ناراحتي رواني و بين فردي را بين زوج هاي ناسازگار و مشکل دار کاهش دهد [٢١]. در اين رويکرد درماني ، صميميت بين زوجين در نتيجه پذيرش ، عدم اجتناب تجربي و استفاده از روش هاي کنترل ، افزايش ذهن آگاهي ، تعيين ارزش ها و تعديل انتظارات و کاهش قضاوت و تفکر بهبود مي يابد [٢٧]. Acceptance and Commitment Therapy versus Cognitive Behavior Therapy for Children With Anxiety: Outcomes of a Randomized Controlled Trial, Journal of Clinical Child & Adolescent Psychology,2018; 47:2, 296-311.