ملخص الجهاز:
"آنچه اینک در درجهی اول اهمیت قرار دارد بررسی این سه مطلب اساسیست که نمایش بهعنوان کالای فرهنگی: 1-برای چه کسی تولید میشود؟ 2-نحوهی توزیع چگونه است؟ 3-درآمد گروه چگونه تقسیم میشود؟ 1-برای چه کسی تولید میشود؟ پیش از هرچیز یادآوری کنیم که به جز گزارش آماری «سیزدهمین جشنوارهی سراسری تئاتر فجر از دیدگاه مردم»که از سوی مرکز آمار و برنامهریزی پژوهشهای فرهنگی و هنری معاونت پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده است،هیچ آمار و گزارش دقیق دیگری از اقشار خاصی که به تئاتر میروند تا به حال صورت نگرفته یا ما از آن بیخبریم.
متأسفانه نحوهی دقیق توزیع درآمد در تئاترهای دیگر را نمیدانیم،اما با حساب فروش ماهانه و سرشکن کردن آن بهطور مساوی بر تعداد بازیگران در جایی چون تئاتر گلریز(که استثنائا سهم تماشاخانه 40 درصد و سهم گروه مجری 60 درصد است) میدانیم که سهم هر بازیگر چیزی در حدود 160 هزار تومان در ماه میشود که یقینا بنا به ضوابطی کارگردان درآمدها را بهطور مساوی تقسیم نمیکند.
در تأیید زیاد نبودن دفعات اجرا و تعداد تماشاگران چند نمونه بیاوریم: گزارش فرهنگی کشور در سال 1370 نشان میدهد که تعداد نمایشهای اجرا شده در تالارهای مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالهای 1369 و 1370 به قرار زیر است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) از میان آثار به صحنه رفتهی فوق در سال 1370 نمایش «سوء تفاهم»اجرا شده در تالار بزرگ تئاتر شهر با 34 اجرا و 1860 تماشاگر،«ماجراهای فسقلی»اجرا شده در تالار کوچک با 26 اجرا و 2211 تماشاگر و«دیوانگان و متخصصین»با 24 اجرا و 1566 تماشاگر،از نظر دفعات اجرا خوشاقبالترین آثار بودهاند،هرچند دربارهی تعداد بینندگان آنها چنین حکمی نمیتوان صادر کرد."