خلاصة:
با توجه به اهمیت روایات در تبیین و حجیت استصحاب، موسی جوان؛ نویسنده کتاب «بطلان قاعده استصحاب» مدعی بطلان یا عدم حجیت استصحاب است؛ وی با گزینش برخی از روایات استصحاب و بررسی دلالی آنها بر این باور است که نه تنها روایات گزینش شده، دلالت بر استصحاب ندارد؛ بلکه بر اموری دیگر، مانند تسریع در فرایند دادرسی دلالت می‌کند. از سوی دیگر، وی برای اثبات استمرار در احکام شرعی، به حدیث «شرع محمد مستمر الی یوم القیامه» استناد نموده است و با توجه به اینکه در اصل استصحاب نیز معنای استمرار و ابقاء حکم سابق نهفته است، وی بر این باور است که احکام شرعیه، در استمرار، بی‌نیاز از جریان اصل استصحاب است و استناد به حدیث یاد شده کافی است؛ اما نویسنده در اثبات عدم دلالت روایات بر استصحاب، ناتوان مانده و در تبیین حدیث «شرع محمد مستمر الی یوم القیامه» نیز به خطا رفته است؛ نگارنده مقاله با بررسی دلالی روایات و تبیین تفاوت بین مفاد استصحاب و دلالت حدیث یاده شده، روشن نموده که دلیل اصلی ناتوانی نویسنده در اثبات بطلان استصحاب، تصور ناصواب وی از اصل استصحاب است.
-Given the importance of the hadiths in explaining and the authority of istishab, Musa Jawan, the author of the book " The invalidity of the rule of istishab", claims the invalidity or lack of authority of istishab. By selecting some of the hadiths of istishab and examining their meanings, he believes that not only the selected narrations do not indicate istishab. Rather, it implies things like speeding up the trial process. On the other hand, in order to prove the continuity of the Shari'a rulings, she has referred to the hadith "Shari'a Muhammad is continuous until the Day of Resurrection" and considering that the principle of istihaab also means the continuation and retention of the previous sentence, he believes that the Shari'a rulings, in continuation, do not require the flow of the principle of istihaab, and it is sufficient to cite the mentioned hadith. But the author is incapable of proving his claims that narrations do not imply istihaab. He has also erred in explaining the hadith "Shari'a Muhammad is continuous until the Day of Judgment."The author of the article, by critique of the hadiths and explaining the difference between the provisions of istishab and the meaning of the mentioned hadith, has clarified that the main reason for the author's inability to prove the invalidity of istihaab is his misconception of the principle of istishab .
(
, 
, 
)
