خلاصة:
نشست تخصصی سواد کشورداری و توسعه مهارتهای حکمرانی
آقای دکتر علیاصغر پورعزت
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
ملخص الجهاز:
اگر سرگذشت خود را در 100 سال اخیر بررسی کنیم، میتوانیم ملاحظه کنیم در چه نقاطی دچار آسیبهای بزرگ به خاطر ضعف در فهم منطق حکمرانی شدیم؛ بدینمنظور، معتقد هستم که در این زمینه باید خیلی کار شود و این کاری که ما انجام میدهیم، بسیار مقدماتی است؛ بنابراین، ضمن اینکه نمیخواهم تاکید بر این داشته باشم که این اسم مترادف تلقی شود؛ ولی میخواهم برای متمایز شدن آن به خودمان فرصت دهیم.
مسیر بسیار سختی را در پیش دارد و میبینید که تنشهای بینالمللی گاهی اوقات ایجاد میشود که این تنشهای بینالمللی کمک میکند به اینکه تنشهای داخلی تا حدی مهار شود و نکته مهمی است که باید به آن توجه داشت؛ بنابراین، حکومتها به ناچار به حکمرانی روی میآورند و بر مشارکت عامه تاکید میکنند، نه بهعنوان یک انتخاب سالم و ستوده شده، بلکه به انتخاب اختیاری برمیگردد.
اگر یک دیکتاتور نادان بر یک کشور قوی حاکم گردد، سیطره فساد و ابتذال بیشتر میشود و اگر یک حکیم دانا بر یک کشور قوی حکمرانی کند، سیطره دانشپراکنی، رشد و سیره عقلانیت افزایش پیدا میکند؛ پس کاملاً پذیرفتیم که بوروکراسی یک ابزار است؛ اما گویا واژه حکمرانی از سطح ابزاریبودن بالاتر رفته است، چون باید مشارکت آگاهانه افراد در آن وجود داشته باشد که در این صورت، خود به خود از اطاعت محض بوروکراتیک فاصله میگیرد.