حکایت شاعران و زن خانه‌دار الأدب والفن

آسمان غرمبيد و توفان درگرفت و باران باريدن گرفت و شاعران کار کاوشِ الهامات شاعرانه را رها کرده و در پناه درخت خفجه‌اي کز کردند. شاعران ديگرگون شده بودند چرا که گل رويشان پژمرده بود، باران مويشان را آشفته بود و کراوات سرخ آب کشيده بود و ارغواني شده بود. زن خانه‌دار دلش به حال آنان سوخت و به فرياد گفت، «آهاي مردان جوان، داخل نمي‌آييد؟ چرا چون حواصيل ماتم‌زده، پاي در آب ايستاده‌ايد، وقتي مي‌توانيد مثل دو پرستو به داخل بياييد و در پناه بام شادمانه جيک جيک کنيد. اما زن خانه‌دار سر از اين چيزها در نمي‌آورد و هنوز چون بسياري از مردمان ناآگاه بر اين گمان است که شاعران خيالبافاني بيکاره بيش نيستند ترسو مایکل کرنز ترس انواع مختلفي دارد. اين را هرگز به من نگفته است، ولي فکر کنم مي‌داند همين دليل ازدواجم با استيو بوده است.