ترسو - مجلة آزما مقالة

مي‌ترسم چون دارم خانه را ترک مي‌کنم. و مي‌ترسم چون هيچ نمي‌دانم که قرار است استيو چه بگويد. مطمئنم بابا براي اين هم متلکي آماده دارد، مثلاً ، ديوانه به‌دنيا آمده‌ام پس فرقي به حالم نخواهد کرد. چهار دقيقه تا وقتي که به او بگويم ديگر دوستش ندارم. بايد پنج سال پيش اين کار را مي‌کردم. بايد اين کار را وقتي مي‌کردم که بار اوّل دستش روي من بلند شد. دخترها دوستش داشتند، ولي او تنها به من علاقه‌مند بود. منظورم اين است که واقعي دوستم دارد، نه آن چيز پيچيده‌اي که استيو اسمش را عشق مي‌گذارد. امّا اين ديگر اسمش زندگي مشترک نيست. روزگاري زندگي مشترک اين بود که از ديگري سوءاستفاده نکنيم. اين بود که دست روي زنت بلند نکني. ولي پاسخي براي اين پرسش ندارم. ولي براي اين لحظه آماده‌ام. مشاورم اين بخش ماجرا را نگفته بود.