خلاصة:
در این مقاله به بحث در خصوص مدیریت ریسک بر منابع انسانی از زوایای مختلفی نگریسته شده است. نگرش با توجه به ابعاد روان شناختی، نگرش با توجه به شایستگیهای کارکنان، نگرشی چون توانمند سازی، نگاه از بالا به پائین و پائین به بالا و همچنین نگرشی چون ایجاد و بستر سازی مناسب برای عملکرد مناسب نیروی کار و عواملی که میزان ریسک را افزایش میدهند و عواملی که میزان ریسک را کاهش میدهند. و توجه به ارزیابی میزان شایستگی منابع انسانی نسبت به مسئولیت سپرده شده. باید به این باور برسیم که منابع انسانی از دارائیهای بسیار ارزشمند در هر سازمانی محسوب میگردد به طوری که بالاترین رتبه ارزش را منابع انسانی به خود اختصاص داده است. ریسک در منابع انسانی و مدیریت آن، استخدام، آموزش، حقوق کارمندان، فضای مناسب کار، رفتار مناسب، تجهیزات مناسب، انگیزش و بسیاری از موارد دیگر را در بر میگیرد. علل احتمال بروز انواع ریسک در محیط سازمانی باید شناسایی و مورد ارزیابی قرار گیرد و برای روبرویی با ریسک باید علوم مدیریت، علوم و فناوریهای به روز، علوم روان شناختی، علوم جامعه شناختی و علوم مرتبط جهت استاندارد سازی همه جانبه برای توانمند سازی و حرفهای سازی نیروها، با هم در نظر گرفته شوند. مدیریت و نیروی کار زمانی که از یکدیگر رضایت داشته باشند اهداف سازمانی به سهولت دست یافتنی است.