ملخص الجهاز:
پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل اینکه سرسپردگی سران ارتش به رژیم پهلوی، باعث شده بود، ارتش با کمبود نیروهای باتجربه و متعهد روبهرو شود، او احساس وظیفه کرد و در سال 1358 به خدمت بازگشت و با یک درجه ترفیع به فرماندهی لشکر 64 پیاده ارومیه منصوب شد (همان، 24/217).
در شرایطی که پادگانهای ارتش، بهویژه در بخشهای جنوبی آذربایجان غربی از تجاوز نیروهای ضد انقلاب در امان نبود، ظهیرنژاد با بهرهگیری از سابقه خدمت در لشکر 17 ارومیه اقدامات خوبی انجام داد (کریمی، 24/217) و فعالیتهای وی باعث شد امامخمینی در سخنان خود در جمع فرماندهان نظامی ارتش در 24 اردیبهشت 1358 از او تجلیل کند و خواستار ادامه فعالیتها و خدمات وی شود (7/278 _ 279).
پس از آنکه فلاحی در 7/7/1360 به همراه جمعی از فرماندهان عالیرتبه نظامی بر اثر سقوط هواپیما در منطقه کهریزک تهران به شهادت رسید (خرمدل، 78؛ حسینی و دیگران، 188)، اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس وقت شورای عالی دفاع، ظهیرنژاد را برای ریاست ستاد مشترک ارتش پیشنهاد کرد که پس از تصویب سران قوا (هاشمی رفسنجانی، عبور از بحران، 309)، امامخمینی در نهم مهر 1360، وی را بر اساس اصل 110 قانون اساسی به ریاست ستاد مشترک ارتش منصوب کرد.
سیدعلی خامنهای، رئیس شورای عالی دفاع وقت، در اردیبهشت 1366 از امامخمینی خواست به دلیل خدمات ارزنده ظهیرنژاد و تعدادی از فرماندهان برای آنان ترفیع درجه در نظر گرفته شود و ایشان با آن درخواست موافقت کرد و ظهیرنژاد با حکم ایشان به درجه سرلشکری رسید (( امامخمینی، 20/257؛ اطلاعات در 80 سال، 2/662).