خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف آرایه مدل ساختاری پیشبینی روحیه پژوهشگری دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه باختر ایلام بر
اساس اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش با نقش میانجیگری اشتیاق تحصیلی انجام گرفت. در این پژوهش از
روش توصیفی- همبستگی با نوع مدل معادلات ساختاری استفاده گردید و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان
تحصیلات تکمیلی دانشگاه باختر ایلام در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که براساس آمار دریافتی از دانشگاه به تعداد ۳۴۲
نفر بودند. برای برآورد حجم نمونه. از جدول کرجسی و مورگان(۱۹۷۰) تعداد ۱۸۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده
تعیین و انتخاب گردیدند. ابزار اندازهگیری پژوهش نیز شامل؛ مقیاس روحیه پژوهشگری(RSS) شیرزاد، مهرام و
کارشکی(۱۳۹۵)» پرسشنامه اهداف پیشرفت (AGQ-R) الیوت و مورایاما (۲۰۰۸» مقیاس نظریه تلویحی هوش (ITIS)
عبدالفتاح و یاتس(۲۰۰۶) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی(AEQ) فردریکز، بلومنفلت و پاریس(۲۰۰۴) بود. برای تحلیل دادهها از
ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری به کمک نرمافزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج یافته ها نشان
داد که مدل ساختاری پیشبینی روحیه پژوهشگری بر اساس اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش با نقش میانجی-
گری اشتیاق تحصیلی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی از برازش مطلوبی برخوردار بود و اهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای
ضمنی هوش بهطور مستقیم و نیز با میانجیگری اشتیاق تحصیلی بر روحیه پژوهشگری دانشجویان تحصیلات تکمیلی تاثیرگذار
و قابل پیش بینی است. لذاء دانشجویان بایستی به آهداف پیشرفت تحصیلی و باورهای ضمنی هوش توجه بیشتری داشته باشند
تا زمینه اشتیاق تحصیلی و به تبع آن افزایش روحیه پژوهشگری در آنها فراهم گردد.