نقش گفتگو و خانواده های گفتگومحور در پیشگیری از اعتیاد جوانان و نوجوانان مقالة

اعتیاد به مواد مخدّر و روانگردان، از معضلات اجتماعی، اقتصادی جوامع و تهدید کننده سلامت عمومی قرن حاضر درتمام دنیا است . به طوریکه اعتیاد به عنوان یکی از بحران های چهارگانه قرن بیست و یکم همه جوامع را درگیر کرده است و حلقه رابط بین سه معضل دیگر یعنی فقر، بیکاری و طلاق است . اعتیاد علاوه بر تهدید سلامت جسم و روان افراد ، بر جنبه های اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز اثرات زیان آور و غیر قابل جبرانی وارد می سازد . در این میان اعتیاد جوانان به عنوان نسل آینده و امیدهای فردای این سرزمین میتواند بسیار خطرناک ، دردناک ، مصیبت آفرین و در مواردی غیرقابل درمان باشد . معمولا اعتیاد در جوانان به دلیل عدم آگاهی و دانش ناکافی، عوارض جسمی و روانی بیشتری به همراه دارد. از آنجایی که جوانان و نوجوانان در حسّاسترین و آسیب پذیر ترین دوران زندگی خود قرار دارند به راحتی ممکن است دچار اعتیاد شوند . گفتگو و تعامل در زندگی خانوادگی نقش بسیار موثّری در شناخت استعداد و شکوفایی اعضای آن و حلّ مشکلات زندگی در کانون خانواده دارد. اگر به هر دلیلی چنین ارتباطی در خانواده شکل نگیرد، قطعا روند طبیعی رسیدن به اهداف متعالی در زندگی دچار اختلال خواهد شد . وقتی فرصت گفتگو در خانواده به شکل چشمگیری کاهش یابد، هر روز فاصله بین اعضای خانواده بیشتر خواهد شد و به مرور وضعیتی پیش خواهد آمد که اعضای خانواده احساس میکنند حرف یکدیگر را متوجّه نمیشوند؛ چون تعامل مناسبی بین آنها وجود ندارد . این پژوهش با دیدگاهی علمی ، ترویجی و تحلیلی به نقش گفتگو و خانواده های گفتگو محور در پیشگیری از اعتیاد جوانان می پردازد .