درنتیجه پس ازپنج دهه سرمایه گذاری صنعتی توسط بخشهای دولتی و خصوصی و صرف صدها میلیارد دلار در این زمینه شاهد حضور چشمگیر بنگاههای معتبر ایرانی درصحنه های جهانی و حتی منطقه‌ای نیستیم.
مدیران بنگاههای صنعتی می باید برای کاهش بهای تمام شده و رشد کیفیت تولیدات خود مسیر سرمایه گذاری در بهبود سیستم های مدیریتی و تولید را پیش بگیرند.
به همان میزان که اقدامات دولت در شکل گیری و بازدارندگی فضای کسب و کار بنگاههای ایرانی برجسته بوده است، نقش آن در رونق بخشیدن به بازار آنها هم بسیار بزرگ است.
این خود اسباب برنامه ریزی برای کاهش بهای تمام شده و بهبود کیفیت را به دست می دهد.
کافی است به آثار این تصمیم بر فعالیت بنگاههای صنعتی کشور و کاهش توان رقابت پذیری آنها در شرایط رقابت با کالاهای وارداتی از چین و دیگر کشورهای شرق آسیا توجه کنیم.
(
, 
, 
)
