"فعلا این چند سطر محض مقدمه‌ای بود برای ذکر معانی و اشتقاق اصلی چند لغت ذیل و تحقیقات علما دربارۀ آنها: (1)زندیق-زندیق بمعنی پیروان مذاهب مانی است و این کلمه از لفظ«زندیک»یا«سندیک»فارسی میآید که آن نیز از کلمۀ«سدیقای» آرامی آمده و سدیقای در زبان آرامی همان معنی صدیق را در عربی دارد.
ابتدا این کلمه از زبان آرامی بفارسی قدیم(یا پهلوی)منتقل شده و حرف دال اول در دال مشدد قلب بنون گشته(چنانکه حرف باء اولی در لفظ «شبت»عبرانی در فارسی نون شده و«شنبذ»و بعدها«شنبه»شده و همچنین کتاب زیج هندی معروف«سد اهنتا»در فارسی و عربی«سندهند»شده) و بعدهااز فارسی بعربی رفته و زندیق شده و رفته‌رفته در موقع استعمال معنی آن بهمۀ مانویان تعمیم گشته."
(
, 
, 
)
