ملخص الجهاز:
"لطیفه یازدهم در رابطه با نزول قرآن کریم مراتبی را بیان نمودهاند که به مرتبه اول آن اشارت میرود،چنانچه در بعضی از لطائف گذشته دانسته شد،حقیقت کلام الهی،با وجود مقدس حضرت ختمی(ص)و دیگر حضرات معصومین(ع)اتحاد دارند و همین اتحاد را، مرتبه اول نزول دانستهاند به این تقریر که قرآن بر قلب«انسان کامل»به وقت فناء،از خویشتن خویش نازل گردیده،بدین بیان که وجود مقدسش از جمیع حجب خارج شده و حقیقت «لمن الملک الیوم الله الواحد القهار» در حضرتش قیام نموده و«لیلة القدر» نیز در کریمه قرآنی به وجود مقدس ختمی(ص)(انسان)تأویل نمودهاند که از این فنای از خویشتن تعبیر به«لیلة»«آورده شده»*چه اینکه در این مقام نسبت به خود تاریک شده و از آنجا که این تاریکی (فنای از خویشتن)تجلی تام الهی و نیز بقای بالله را در پی دارد مبارک و میمون است.
در پایان شایسته مینماید به آنچه که بعضی از احیانا سادهاندیشان در رابطه با فتوای حکیم الهی و روح قدسیمان در مورد قتل جسور به مقام منیع قرآن(سلمان رشدی)به ذهنشان خطور نموده اشارهای شود: حکیم متأله صدر المتألهین شیرازی،که پدر حکمت متعالیه و خود پرورش یافته مکتب برهان و استدلال میباشد،در کتاب عظیم اسفار در بحث مراتب علم و سخن از معنای«لوح محفوظ»ضمن بیان اینکه: «عوالم عالیه،کتب الهی و صحف ربانی هستند که خدای رحمان به دست خود و با قلم نورانی در لوح محفوظ نگاشته است» میفرماید:«اسرار کتاب الهی،برای کسی جز اهل طهارت و پیراستگان از حجب ظلمانی و کثائف جسمانی قابل درک نیست،چنانکه خداوند تبارک و تعالی در وصف قرآن کریم فرموده: انه لقرآن کریم فی کتاب مکنون لا یمسه الا المطهرون تنزیل من رب العالمین..."