اجرایی ناکوک از گروهی کوک نقد نمایش «یک سمفونی ناکوک»، کاری از آتیلا پسیانی مقدمة ومراجعة

"چرا که‌ آتیلا پسیانی یکی از خلاق‌ترین کارگردانان‌ عرصهء تئاتر کشور است و در کارنامهء هجده‌ ساله‌اش از«ارکستر زنان آشوتیس»(8631) گرفته تا مجلس تقلید هفت‌خوان»(9631)تا «آبی که گاو می‌خورد شیر می‌شود آبی که مار می‌خورد زهر می‌شود»(5731)و«برف سبز» (7731)و«گنگ خواب دیده»(9731)که‌ همگی به کارگردانی آتیلا پسیانی بودند و آثاری‌ مثل«یادداشت‌های روزانه یک دیوانه»(9631) و«موسیو یعنی ویولن»(7731)و«قلاده برای‌ سگ مرده»(9731)به کارگردانی حین عاطفی‌ و«حشمت»کار بهرام عظیم‌پور و تک‌اجراهایی‌ از مریم کاظمی و فاطمه نقوی و ستاره پسیانی، درصد کمتری کارهای مبهم و ضعیف در اجرا و متن و طرح را نیز از این گروه دیده‌ایم. گروه تئاتر بازی درحالی‌که در عرض هجده‌ سال شصت اجرای عمومی داشته یعنی به‌طور (به تصویر صفحه مراجعه شود) متوسط هر ساله بیش از سه اجرا و در بیست و شش جشنوارهء بین المللی حضور پیدا کرده که‌ گمان کنم هیچ گروه دیگری چنین کمیتی را چه‌ در داخل و چه در خارج نداشته است پس حد اقل‌ این سمفونی ناکوک برای گروه تئاتر بازی کوک‌ بوده است شاید برای استاد بیضایی و سمندریان‌ ناکوک بوده اما برای پسیانی نه."