اخلاق جهانی و گفتگوی تمدنها مقالة

"در این دوره به راستی گفت‌وگویی میان دو قطب وجود نداشت،و آنچه بود پیکار و پرخاش بود،و کشورهای جهان سوم نیز اگر یکسره طرفدار یکی از طرفین نمی‌شدند،باری‌ می‌کوشیدند از این نمد کلاهی برای خود تدارک ببینند و حتی‌الامکان با حفظ توازن و تأمین‌ منافع خویش،از بلعیده شدن بپرهیزند. همانطور که در سدهء یازدهم میلادی جمعی از مسیحیان به انگیزهء مخلوطی‌ از تعصبات دینی و منافع تجاری آغازگر جنگهای صلیبی با مسلمین شده بودند،این بار نیز گونه متفکران در آینهء خیال پیکاری عظیم میان جهان غربی و عمدتا مسیحی و عالم اسلام‌ مجسم می‌کنند و مآلا برخورد این دو با یکدیگر را اجتناب ناپذیر می‌پندارند. باید آنچه را در قانون اساسی کشورمان ایران و در اعلامیهء جهانی حقوق بشر به عنوان حق هرانسانی از آن یاد شده است،برشالودهء مشترکات‌ دینی و اخلاقی و فرهنگی با اهل سایر ادیان و فرهنگها تعمیق و تحکیم کنیم."