ملخص الجهاز:
"-راهحلهایی که من به عنوان یک کارشناس مطرح میکنم به دو دسته راهحلهای آنی و آتی تقسیم میشود: راهحلهای آتی:1-کنترل بهای تمام شده به وسیلهء دستاندرکاران و مجموعهء عوامل سینما 2-تولید در سایر کشورها3-بازاریابی برای نمایش فیلم ایرانی در جهان4-ایجاد شرایط برای تولیدات مشترک با سایر کشورها5-تکمیل تجهیزات بخش خصوصی6-تخصصی کردن تولید.
*** ریاست چهارمین روز سمینار که بیشتر به موضوع سینمای کودک و نوجوان میپرداخت با آقای بزرگمهر رفیعا(مدرس و کارگردان فیلم) بود.
در این روز آقایان سید محمد بهشتی(ماهیت سینمای پس از انقلاب)، خسرو دهقان(انتشارات سینمایی پس از انقلاب)،شاهرخ دولکو(گونههای سینمای پس از انقلاب)،احمد طالبینژاد و هوشنگ گلمکانی(تأثیر رویدادهای سیاسی-اجتماعی- فرهنگی بر سینمای پس از انقلاب)،رسول نجفیان(مسائل کلی سینمای پس از انقلاب)، علیرضا رئیسیان(مقایسهء شیوههای کارگردانی در سینمای پس از انقلاب)و سید جلال الدین سهل آبادی(سینما،رابطه-ضابطه)نظرات خود را اعلام داشتند و پس از پذیرایی اختتامیه و نمایش فیلم در انتهای شب پنجشنبه 0731/21/51،«سمینار بررسی سینمای پس از انقلاب»پایان یافت.
» وی در ادامه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان،حوزهء هنری سازمان تبلیغات اسلامی،شهرداری تهران،کمیتهء ملی یونسکو، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و بویژه کوشش و همکاری واحد مطالعات و تحقیقات بنیاد سینمایی فارابی،قدردانی کرد و گفت: «دانشکدهء سینما و تئاتر مجتمع دانشگاهی هنر بار دیگر آمادگی خود را برای همکاری در این راه اعلام میدارد:تداوم ترک پیشفرضهای خدشهناپذیری که انسان را فرو میکشند،تداوم تمرین تحمل در خویشتن،تداوم بهرهگیری از تجربهها و امکان قضاوت مستقیم اعتقادات و عملکردها که میتواند مبنای قابل اتکا برای حرکتهای فرهنگی باشد."