خلاصة:
وعات مهم در شناخت دیوان عدالت اداری بحث صلاحیت آن است عمدهترین بحث در مورد صلاحیت دیوان این است که آیا صلاحیت تنها در برگیرنده قوه مجریه است یا اعمال قوای دیگر را نیز دربرمیگیرد. این مقاله درصدد پاسخگویی به این پرسش البته در قالب قوانین میباشد که امید است در این هدف موفق باشیم.
ملخص الجهاز:
"عمدهترین تفاوت قانون جدید دیوان عدالت اداری با قانون سابق در جابجایی محلی قسمت"پ"بند یک ماده 11 در مورد صلاحیت دیوان در رسیدگی به شکایت از آییننامهها و سایر نظامات دولتی و شهرداریها است که به صورت مادهای مستقل(ماده 91)بدینگونه آمده است: ماده 91:حدود صلاحیت و اختیارات هیأت عمومی دیوان به شرح زیر است: 1-رسیدگی به شکایات و تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی از آئیننامهها و سایر نظامات و مقررات دولتی و شهرداری از حیث مخالفت مدلول آنها با قانون و احقاق حقوق اشخاص در مواردی که تصمیمات یا اقدامات یا مقررات مذکور به علت برخلاف قانون بودن آن و یا عدم صلاحیت مرجع مربوط یا تجاوز یا سوء استفاده از اختیارات یا تخلف در اجرای قوانین و مقررات یا خودداری از انجام وظایفی که موجب تضییع حقوق اشخاص می شود.
اما با بررسی ایرادات شورای نگهبان و تغییرات اعمال شده بوسیله مجمع تشخیص مصلحت نظام در لایحه مورد اختلاف درمیبابیم که نظر مجمع جلوگیری از تسری صلاحیت دیوان به فراتر از قوه مجریه است و همچنین در این تبصره رسیدگی به تصمیمات قضائی قوه قضائیه از شمول ماده 91 خارج شده است و مفهوم آن این است که تصمیمات غیر قضایی از جمله تصمیمات اداری قوه قضائیه مشمول ماده 91 است و این مخالف تفسیر واژه"دولت"به معنای قوه مجریه در اصل 371 قانون اساسی است و در این صورت اگر دولت به معنای قوه مجریه نیست باید شامل همه مؤسسات عمومی غیر دولتی نیز بشود."