نثر ادبی: رستاخیز الأدب والفن

"گناه من چیست که بلد نبودم تو را بخواهم؟گناه من شاید این باشد که نیمه‌ افلاکی‌ام را در زیر بنای مدنیت زنده به گور کرده‌ام تا نیمه خاکی‌ام بچرخد و برقصد و بنوشد از این جام که از بی‌خیالی لبریز است تا از خود و از گردش ایام بی‌خودش کند. بلد نبودن نیازهایش را بر فراز کاستی‌هایش به اهتزاز در آورد؛خدا خودش خواست‌ نوح را بفرست تا بشر بخواهدش؛اما این نیمه خاکی او را هزار سال به سخره گرفت اشک‌های نوح از تنور بجوشید و زمین را آب برداشت و عذاب هولناک حادث شد. اما واقعا اگر با خودش بود هرگز نمی‌توانست‌ چنین اعجازی به انسانیت تقدیم کند! شاید عیب بشر جهل و عنا بود،اما هر چه خودش را هم نخواست،فقط خواست که در منجلاب تباهی باشد،اما اراده نکرد ببیند سرزمین وعده داده شده چه‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) رنگی است و چه درختانی در آن به بلوغ می‌رسند."