ملخص الجهاز:
"فیلم اخیر که براساس تجربیات اسکورسیزی از زندگی در لیتل ایتالی-و در همین محل-ساخته شده سبکی شدیدا مستند گونه دارد که سبک رایج در دانشگاه نیویورک بود و در نگاه به گذشته میتوان آن را پژوهشی مقدماتی برای فیلم خیابانهای پایین شهر تلقی کرد.
» اما پس از هممهء این ناامیدیها و شکستها،در 9691 بخت با اسکورسیزی یار شد و آن زمانی بود که به عنوان دستیار کارگردان و ناظر تدوین بر روی مستند مشهور Woodstock ، به کارگردانی دوستش مایک وادلی(فیلمبردار اسکورسیزی در فیلم چه کسی در میزند؟)مشغول به کار شد.
این فیلم که داستانش در لیتل ایتالی میگذرد(اما عمدتا در لس آنجلس فیلمبرداری شد) مبتنی بر فیلمنامهای است که اسکورسیزی آن را در دانشگاه نیویورک به همراه یکی از دانشجویانش به نام ماردیک مارتین نوشته بود.
الن برستین به خاطر بازی درخشان خود موفق به دریافت جایزهء اسکار شد و فیلم موفقیت تجاری زیادی کسب کرد که برای اسکورسیزی تازگی داشت.
اسکورسیزی در حین تکمیل کردن این فیلم،مستند جذاب ایتالیایی امریکایی را دربارهء والدین خود ساخت که در جشنوارهء فیلم نیویورک به سال 4791 به گرمی از آن استقبال شد.
این فیلم مطالعهای است دربارهء یکی دیگر از قدیسین اسکورسیزی- کسی که«میخواهد به دیگران کمک کند به حدی که میخواهد آنها رابکشد.
نظر عموم این بود که دنیرو،شخصیت ضدقهرمان روبرت پاپکین را با دقتی مضطربکننده،خلق کرده است و جری لوییس نیز در نقش جری لانگفورد-شخصیت مشهور تلوزیونی که پاپکین به امید حضور در برنامهء وی لجوجانه به دنبال (به تصویر صفحه مراجعه شود) اوست-به شدت تحسین شد."