ملخص الجهاز:
"به عبارت دیگر، اگرچه تلاش روشنفکر برای تضمین بقای جامعه در طول دورانی که بحران ملی شدید پیش میآید ارزش بیحد و حصری دارد، اما وفاداری به مبارزهء جمعی برای بقا نباید روشنفکر را طوری گرفتار کند که حس انتقادیاش سست شود و یا ضرورتها را دست کم بگیرد؛ضرورتهایی که باید از مقولهء بقا فراتر روند و به مسائل آزادی سیاسی،به انتقاد از رهبری و به ارائهء راهکارهای دیگری بپردازند که چهبسا به بهانهء بیارتباط بودن با نبرد اصلی موجود به حاشیه رانده شده و کنار گذاشته شدهاند.
به نظر ماسائو میوشی بسیاری از روشنفکران ژاپنی پس از جنگ متقاعد شدند که اساس مأموریت جدید آنها تنها از کار انداختن ایدئولوژی مشترک (tennosei) نیست،بلکه برای رقابت با غرب باید به ایجاد ذهنیت فردگرای لیبرال (shutaisei) بپردازند.
میوشی یادآوری میکند که اگرچه توجه روشنفکر بعد از جنگ به موضوع ذهنیت جلب شده بود، اما در عین حال این روشنفکر میکوشید تا افکار و احساسات خود را دربارهء مسایل مربوط به مسئولیت ناشی از جنگ نیز بیان کند؛مسایلی که در آثار مارویاما ماسائو، نویسندهء ژاپنی،بهویژه آنجا که به طور مؤثری از«اجتماع ندامت»روشنفکرانه سخن میگوید مطرح شده است.
روشنفکران برجسته حتی در بسیاری از اوقات ناچارند فشار ناشی از تحقیر جامعهء خود را تحمل کنند؛چه در زمانی که جناحهای درون جامعه روشنفکر را هم دست طرف مقابل معرفی میکنند (این مورد در ایرلند و نیز مراکز کشورهای غربی در طول سالهای جنگ سرد که موافقان و مخالفان کمونیسم به جان هم میافتادند کاملا متداول بود)و چه زمانی که گروههای دیگر برای حمله بسیج میشوند."