ملخص الجهاز:
"این مقوله از کنشگری یا بازیگری سیاسی، آشکارا بیشترین دستهء سیاسی مستقر را در برمیگیرد:احزاب سیاسی،افراد کموبیش همفکر را دور هم جمع میکنند؛افرادی که برای تعقیب و تحقق هدفهای مشترک،در ساختار سازمانی و عقیدتی توافق شدهای جمع (به تصویر صفحه مراجعه شود) *مطالعهء ارتباط سیاسی توجه ما را به حضور سه عنصر اصلی این ارتباط و رابطهء میان آنها در فرایندی جلب میکند که به یاری آن کنش سیاسی را ادراک میکنیم.
با وجودی که واژهء «تروریست»بار ارزشی دارد و اعضای این گروهها ممکن است ترجیح بدهند خود را «مبارزان آزادی»در جنبشهای«رهاییبخش ملی»یا«مقاومت»ببینند،ما این اصطلاح را در اینجا برای معرفی گروهی به کار میبریم که تلاش میکنند با ایجاد وحشت(ترور)- بمبگذاری شهری،هواپیما ربایی،قتل (ترور سیاسی)،آدمربایی و گروگانگیری-به هدفهای سیاسی خود برسند.
مخاطبان سیاسی مقصود این شکل از ارتباط،همانگونه که ذکر شده است،ترغیب کردن است،و آماج این ترغیب،مخاطبان سیاسیاند که دومین عنصر اصلی در فرایند ارتباط سیاسی به شمار میآیند و بدون وجود آنها انتقال هرگونه پیام سیاسی بیمعناست.
در نظامهای سیاسی دموکراتیک،رسانهها هم انتقالدهندگان ارتباط سیاسیاند که از خارج همان سازمان رسانهای سرچشمه میگیرد و هم فرستندگان آن دسته از (به تصویر صفحه مراجعه شود) *اصطلاح تروریست را در اینجا برای معرفی گروههایی به کار میبریم که تلاش میکنند با ایجاد وحشت(ترور)به هدفهای سیاسی خود برسند.
البته، این وضعیت هم نیازمند بررسی است و در این مورد نیز میتوان مطالعه کرد که چنین جوامعی چگونه کار میکنند و ارتباط سیاسی چه نقشی در آنها دارد."