حالا حرف بزن - مجلة نمایش الأدب والفن

"صدای مادر:برای همین می‌خوام ببینمش... صدای مرد:پس دیگه چی ازش می‌خواین؟ رضایت که ندادین،پول دیه رم جور کردین، از یه آدم دم مرگ چی می‌خواین؟ مادر:بذارین ببینمش،قبل از این‌که بمیره. جوان:این چیه؟ مادر:چراغ خوابه. چی از جونم‌ می‌خواین؟ مادر:ساعت هفت میان می‌برنت،مگه نه؟ جوان:نمی‌دونم. جوان:چی؟ مادر:این‌که تو رو هفت صبح اعدام کنن... جوان:اومدی همین حرفا رو بزنی؟ مادر:اومدم تو حرف بزنی. که شب آخر منو ازم‌ بگیری؟ مادر:می‌خوای باهاش چیکار کنی؟با این مثلا شب آخرت... دیگه عید امسالو برای چی زنده باشم، وقتی اون نیست؟ جوان:از این‌جا برو. چرا پسر منو کشتی؟(با فریاد)آخه‌ برای چی کشتیش لعنتی؟ جوان:می‌خوام شب آخر آرامش داشته باشم. به من بگو چرا اون بچه رو کشتی؟ جوان:از تاریکی می‌ترسید. امید:خب چرا وقتی تو مستراح بودم،بهم‌ گفتی؟ اشکان:چون فقط اون موقع وقت کردم. امید:(وحشت زده)چی شد؟ اشکان:چه می‌دونم! امید:چرا برق رفت؟ اشکان:نمی‌دونم. امید:چی می‌گه؟ اشکان:(با نجوا)ساکت!می‌گن این‌جا لو رفته... اشکان دستش را روی دهان امید می‌گذارد."