زن ها شبیه هم می خندند! الأدب والفن

محمد عزیزی (به تصویر صفحه مراجعه شود)حسن فرهنگی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی(کارگاه قصه و رمان) چاپ اول:1377-228 صفحه-6000 ریال «ماه منیر را به دار المجانین که بردیم،برگشتنینیمتاج گفت که عاشق عطا بوده و من حال و حوصله‌اشرا نداشتم تا بپرسم کی بوده عطای نیمتاج؟اصلا باورنکردم که نیمتاج هم روزی عاشق بوده،فقط نگاهشکردم و خندیدم. رفتار بردیا بعد از مرگ آیدین هیچ شباهتی بهرفتار یک ارتشی-به قول خودش«نترس»-و عادتکرده به مرگ و خونریزی در صحنه جنگ ندارد،بلکهبیشتر شبیه رفتار یک نوجوان احساساتی شاعر مسلکاست: «بردیا توی اتاق دور خودش می‌چرخید و می‌گفتاین همه زحمت کشیدیم و آدم برفی‌مان آب شد ودوباره می‌رفت جلو آینه می‌ایستاد. نکته‌ای که نمی‌توان از ذکر آن گذشت این است کهنویسنده حداقل در دو مورد به تأکید آمدن عطا را بهکردستان ناشی از قتل یک و حتی«چند تا قزاق-ص60»می‌داند: «دکتر میر شمس رفته بود تا با ستار خان همدستشود،با باقر خان همدست شود.