حکیم اقلیم عشق مقدمة ومراجعة

"سنایی غیر از قصیده،غزل،مثنوی قطعه و رباعی(8)مکاتیبی دارد که اغلب آنها در خطاب به وزیر یا امیرینوشته شده است،زبان این نامه‌ها مصنوع و تا حدودمسجع است. «دبروین»زمانی که دیدگاه سنایی را پیرامون پیریبررسی می‌کند می‌کوشد تا تأثیرات مانویت را در آثارسنایی نشان دهد که باز این مقایسه جای تأمل داردیک محقق ایرانی نیز همین شیوه را در تحلیل آراء و آثارعطار بکار گرفته است. دبروین،گهگاه از موضوع خارج شده،مطالبی رابه عنوان تمهید مقدمه مطرح می‌کند که شاید در پیوندوثیق و عمیق با آثار سنایی مطرح نمی‌شود فی المثل دربررسی شعر غیر مذهبی( شعر مدحی)به تأثیرپذیریانوری از ابوالفرج رونی اشاره کرده و در جای دیگریحبسیه‌ها و مدایح مسعود سعد سلمان و مختاری رابررسی می‌کند ولی خواننده قصاید سنایی درقیاس با قصاید این نوع شاعران چه ویژگی‌هایی داردکه شعر آنان ندارد. در پایان باید ازترجمه روان آقایان مهیار علوی مقدم و محمد جوادمهدوی قدردانی کرد چرا که ترجمه کتابی با این حجمکه قطعا دشواری‌های فنی خاص خویش را دارد کاریآسان نیست."