خلاصة:
مقاله با نگاهی اجمالی به بحث وحدت و با روش تحلیل محتوا، به نظرات امام خمینی درباره
وحدت و اهمیت آن برای جامعه اسلامی و عضرات تفرقه می پردازد..
امام وحدت و انسجام اسلامی را یک استراتژی میداند نه یک تاکتیک و مبانی وحدت را به دو بخش
برون دینی و درون دینی تقسیم مینماید. وی با استتباط از قرآن و سنت، مراحل اتحاد را، بیداری خویش
و مبارزه با نفس و سپس آگاه کردن جامعه و صاحبان فکر و اندیشه میداند. همچنین، امام عامل تفرقه را پیروی از هوای نفس و تلاش برای برتر نشان دادن خود می خواند.
ملخص الجهاز:
"امام خمینی( که خود از بانیان قانون اساسی بود در نطقی راجع به اقلیتها میفرماید: «همه اقلیتها مطمئن باشند که اسلام با اقلیتها همیشه بهطور انسانی بهطور عدالت رفتار کرده است و همه در رفاه هستند و اینها هم مثل سایر اقلیتها جزئی از ملت ما هستند و ما و آنها با هم در این مملکت زندگی میکنیم، ان شاء الله رفاه همه حاصل خواهد شد و رمز این پیروزی که وحدت کلمه است باید حفظ شود...
امام نسبت به وحدت میان روحانیت نیز تأکید زیادی داشت، زیرا معتقد بود اختلاف بین علما باعث ایجاد اختلاف بین مردم کوچه و بازار گردیده و این خطری بزرگ برای اسلام و ایران میباشد؛ «اگر در قشر روحانی خدای نخواسته مردم احساس کنند که این اختلافات برای دنیا است، برای دین که اختلافی در کار نیست، همه ما، همه ما یک دین داریم، یک قرآن داریم، اگر اختلاف پیدا بشود اختلاف روی اساس دین نیست، شیطان است که اختلاف میاندازد...
مورد توجه قرار میدهد تا بتواند این گفتمان را به صورت گفتمان غالب در جامعه ملی اسلامی و در نهایت جامعه مستضعفین جهان مطرح نماید؛ «من توصیه میکنم به همه ملتها که این رمزی که در ایران به آن رمز غلبه پیدا شد برابر قدرتها آن رمز را آنها به کار ببرند (یعنی ایران الگوی مناسبی برای وحدت جوامع با هم سپس با کشورهای اسلامی و مستضعف میباشد) وحدت، اتکای به خدا، تقویت ایمان، اتکال به قرآن کریم، اتکال به اسلام، وحدت کلمه رمز پیروزی ما، وحدت کلمه و اتکال به خدای تبارک و تعالی، همه با هم میگفتیم استقلال آزادی، جمهوری اسلامی، خداوند این وحدت کلمه را بین ملتهای اسلام و در بین ایران حفظ کند..."