نامه رسیده: از حرف تا عمل مقالة

اما چرا مدیران پویا و استراتژیک ما که واقعا می‌دانند TQM چیست و چه‌ محاسنی دارد، TQC کدام است JIT چه مقوله‌ای است،فاب از چه بحث می‌کند در عمل می‌مانند؟وقتی مدیری می‌داند که توجه به پیشنهاد مکینزی (7S) چه‌ محاسنی دارد چرا عمل نمی‌کنند؟چرا چتر کایزن در سازمانهای ما بسته است؟ چرا مدیران آگاه که در تئوری این‌همه داد اصلاحات دارند و خود و کارکنانشان زیر این چتر قرار نمی‌گیرند؟ آیا واقعا مشکل است بهره‌وری سازمان را در عمل بالا برد؟ مدیریت تحول در عین داشتن مشکلات فراوان ساده است. مگر وقتی شما به عنوان یک مشتری مثلا به مغازه(لباسشویی)می‌روید، حاضرید پول اضافی پرداخت کنید؟و یا از برخورد غیراصولی و بی‌ادبانه‌ مسئول مغازه ناراحت نمی‌شوید؟مسلما پاسخ روشن است،پس چرا وقتی‌ می‌دانیم رفتار سازمانی غلط باعث از دست دادن مشتریان یا رنجش خاطر کارکنان ما می‌شود باز هم در عمل به این مهم توجه نمی‌کنیم و خودسرانه و غیرمسئولانه رفتار می‌نماییم؟ تمامی این پرسشها و این مشکلات فقط یک پاسخ دارد و آن هم نداشتن‌ اعتقاد است.