دین ابراهیم و فلسفه ی اجتماعی اسلام مقالة

"آیا گواه بودید چون یعقوب را مرگ نزدیک شد به پسرانش گفت: بعد از من چه می‌پرستید؟گفتند:خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم‌ و اسمعیل و اسحق رامی‌پرستیم که خدائی یکتاست و ما او را فرمانبرداریم(مسلمان هستیم)4 بگوئید ایمان آوردیم بخدا و آنچه برای ما فرستاد و آنچه به ابراهیم‌ و اسمعیل و اسحق و یعقوب و اسباط فرستاد و آنچه داد موسی و عیسی را و آنچه ارزانی شد از پروردگار به پیغمبران،تفاوت میان‌ هیچکدام نیست و ما او را فرمانبرداریم(مسلمان هستیم)5 عیسی گفت:ما یاران خدائیم،بخدا ایمان آوردیم و گواه باش که‌ ما فرمانبرداریم(مسلمان میباشیم)6 باین ترتیب دین محمد صلی الله علیه و آله و پیغمبران گذشته«اسلام»است که دین‌ ابراهیم را تشکیل میدهد. بگو:نماز من و عباداتم‌ و زندگیم و مردنم فقط برای خداست که پروردگار جهانیان است و شریک ندارد،من باین دستورها مأمور شده‌ام و من اول مسلمانم»2 اگر با تو احتجاج کنند،بگو:من خود و پیروان خود را بامر خدا تسلیم‌ نموده‌ام،و بگو:با اهل کتاب و آنها که اهل کتاب آسمانی و علم‌ (1)سورة الانبیاء 21 و 64-52: اذ قال لابیه و قومه ما هذه التماثیل التی انتم لها عاکفون. بهمین جهت است که طبق مندرجات قرآن،پیغمبر اسلام از آغاز خود را سرمشق پیروان خویش قرار میدهد: «ای پیغمبر بخوان مردم را بسوی پروردگارت با حکمت و پند و نصیحت نیکو،و بطریقی سخن‌گو که بهتر باشد»4 کیست بهتر از آنکه نیکوکار باشد و بگوید من از مسلمانان میباشم و مردم را بحق هدایت کند5 هرگز نیکوئی و نیکوکاری یا بدکاری و گناه مساوی نخواهد بود کارهای زشت مردم را به نیکوئی دفع کنید،آنچه بین شما و دشمانست‌ به رفتار نیک تبدیل نمائید تا دشمنی مبدل بدوستی گردد."