ملخص الجهاز:
"فلسفه معاصر آنچه به نام«حکمت متعالیه»معروف است،حاصل جمع آشتی میان عقل،عرفان و نقل است آخرین فیلسوف سید باقر میر عبداللهی مخاطبان فلسفه سنتی در ایران به خوبی آگاهند که فلسفه اسلامی در سدههای اخیر بر محور حکمت صدرایی بوده است،حکمت متعالیه که با تاکید بر پیوند ذاتی میان دین و تعقل و امکان ورود مجاری عرفانی،اصولی و کلامی به متن فلسفه شکل گرفت.
صدرا اگرچه پیش از باریابی به بارگاه حکمت،آنگونه که خود میخواست،سوگمندانه میگفت: «دفتر فرزانگی را گاو خورد / خانه عقل و خرد را آب برد» اما آنگاه که برای بازگویی ماجرای اسفار 4 گانه خویش قلم برداشت،زمین و زمانه را به تیرگی دوران پیش از ریاضت و سلوک نمیدید و همین بود که دعوت حاکم وقت شیراز برای ریاست یکی از مدارس رسمی اجابت کرد و بهتر دید که مانده عمر را صرف تعلیم و تصنیف مکاشفات عقلانی خود کند.
یک جلوه یکسانی این 2 حقیقت آنجاست که صدرا فلسفه خود و عرفان شیخ محیی الدین را در کلام شیعی به بار مینشاند.
این شناخت اگرچه در سایه حرکت جوهری صدرا به تغییر و سیالیت موضوع خود گرفتار میشود اما در هر حال،نوعی شناخت است که با نفی مطلق سوفسطاییگری،از نسبیت فراتر میرود و در خطرگاههای معرفتی،به ماورای طبیعت دل خوش میکند.
@ما و صدرا اما فلسفه دوستان و صدراییان امروز با میراث صدر المتالهین چه کردهاند؟نخست باید گفت آنچه به نام«حکمت متعالیه»معروف است،درست یا نادرست،حاصل جمع آشتی میان عقل،عرفان و نقل است."