ملخص الجهاز:
"بسیاری از شهرهای آفریقا،آسیا و آمریکای جنوبی افزایشی با میزان 8 درصد در طی این مدت داشته است و چنانچه این میزان به همین ترتیب ادامه یابد در کمتر از 10 سال جمعیت آنها به دو برابر جمعیت فعلی خواهد رسید.
در بسیاری از کشورهای در حال توسعه نسبت سالانهء رشد جمعیت از 2 درصد هم بیشتر شده و جمعیت در کمتر از 35 سال به دو برابر رسیده است.
طی دههء 1960 شهرهائی چون بغداد،لاگوس و سئول نسبت سالانهاش بیش از 7 درصد افزایش جمعیت داشتهاند،بطوریکه در کمتر از 11 سال جمعیت آنها دو برابر شده است این توسعهء سریع موجب انتقال بزرگترین شهرهای دنیا از کشورهای پیشرفته به کشورهای در حال توسعه گشته.
در این کشور از طرفی قیمت محصولاتی که خریدوفروش آن توسط دولت انجام میشود پائین نگهداشته شده و کشاورز کمترین استفاده را از محصول خود میبرد و از طرف دیگر،قیمت مواد غذائی عمومی در شهرها نیز ثابت نگهداشته میشود،که نتیجهء آن پائین بودن مصنوعی هزینهء زندگی در شهر و عدم تأمین مخارج زندگی در روستا است.
تعیین حد اقل دستمزد نیز تنها برای شهرنشینان و مشاغل شهری صورت میگیرد و یا لا اقل فقط در شهر واقعا کنترل و اجرا میشود، و این خود موجب ایجاد تفاوت در درآمد شهرنشینان و روستائیان است.
در حال حاضر آنها دیگر کنترلی از این جهات بر صنایع ندارند، و پس از اجرای برنامههای فوق،مسائل جانبی آن نیز از قبیل تأمین نیروی کار و استخدام ساکنین روستاها با مهاجرین از شهر بازگشته بر اثر مرور زمان مرتفع گردید."